Textiel Plus Wedstrijd 2020 [online expositie]
Inzendingen 82 t/m 90
In deze online expositie tonen we een actueel overzicht van alle inzendingen voor de Textiel Plus Wedstrijd 2020 - thema: “Ode aan de natuur: upcycle!”.
Deze afbeeldingen zijn - hoe mooi ook - natuurlijk niet the real thing. Het liefst hadden we de inzendingen tentoongesteld tijdens het Textiel Plus Festival dat van 12 t/m 14 november 2020 zou plaatsvinden in de Brabanthallen in Den Bosch. Vanwege het coronavirus kon het festival helaas niet in fysieke vorm plaatshebben.
Wel vond er een online editie van het Textiel Plus Festival plaats waar deze online expositie deel van uitmaakte. In het najaar van 2021 zullen we de wedstrijd-inzendingen na een voorselectie door de jury tentoonstellen tijdens het volgende Textiel Plus Festival. Dan zullen ook de jury- en publiekswinnaars en eervolle vermeldingen bekendgemaakt worden. Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief.
Voor nu: geniet van de werken én de toelichtingen van alle deelnemers!
"Need for Soul" van Nanon Morsink: “Dit werk is gemaakt van materiaal, gevonden langs de kunst van Andalusië. Het is afvalmateriaal van de 'greenhouses'; kassen voornamelijk gebouwd van landbouwplastic. Dit komt overal in de natuur terecht, bewust weggegooid of onbewust door weer en wind. Het maken van een kunstwerk van dit materiaal heeft een tweeledig doel: enerzijds het opruimen van de natuur, anderzijds het maken van 'iets' vanuit 'niets'.”
"Ik weef je leven" van Paulien van Asperen: “In dit weefsel heb ik met liefde materialen verweven die belangrijk waren voor mijn vorig jaar overleden partner. 8mm-film van de cruises die hij in zijn jeugd maakte met zijn ouders. Foto’s van zijn werkreizen naar Tanzania en Kenia, gecombineerd met stroken papier uit één van de vele boeken uit zijn verzameling.”
"Zonsondergang in de polder" van Petra Kleinendorst: “Ik maak textiele werkstukjes van briefkaartformaat tot wat grotere wandkleden. Ik 'schilder' met lapjes, draadjes en steekjes het liefst landschapjes. De Hoeksche Waard, waar ik woon, heeft prachtige polderlandschappen en zelfs in mijn eigen tuin vind ik voldoende inspiratie. Ik kan van alles gebruiken, restjes stof, wol van lokale schapen, schatten uit de kringloopwinkel.”
"Fantasy Island" van Rezie Hendriks: “Dit thema is op mijn lijf geschreven. Ik creëer werelden waarin alles mogelijk is en daarbij is mijn favoriete materiaal wat anderen als ‘waardeloos’ zouden betitelen. Restanten, kapot, afgedankt, uit containers. Het maakt niet uit. Door er een kunstwerk van te maken, waarin de oorspronkelijke functie van het materiaal niet van belang is, krijgt het weer de aandacht die het verdient en gaat het niet verloren.”
"Irregular Fit" van Riëtte Sommerdijk: “Niets zo herkenbaar als het universele overhemd. In mijn voormalige werk als kostuumontwerper heb ik honderden overhemden bewerkt, gescheurd, geverfd of aan elkaar genaaid. Dit zijn de laatste overhemden in mijn opslag. Symbolisch voor mij om er nu een ander verhaal mee te vertellen. Een hagelwit overhemd afgeprijsd voor drie euro. Dat staat niet in verhouding tot de weg die het heeft gemaakt van ontwerp tot consument. Dat is tot nu toe de “gewone weg” die een kledingstuk aflegt tot het in de winkels ligt. Het maakt duidelijk dat de mens ver af staat van de gewone wereld zoals die zou moeten zijn . Ook ik probeer daar verandering in te brengen in mijn dagelijkse leven. Maar laat me vaak nog verleiden tot koopjes. Daar schaam ik me regelmatig voor. Back to basic, terug naar de natuur. Het mos is slechts de pleister op de wond. In de natuur zal de mens nooit de ‘regular fit’ zijn.”
"Naaimandje van mijn oma" van Rosa Hultink: "Een schapenwollen trui, gesponnen door mijn grootmoeder voor mijn moeder, elemaal aangetast door de mot. Het eerste lapje heb ik gevilt en met roest bewerkt, daarna heb ik drukknoppen en b.h.-verlengers, uit het naaimandje van mijn oma er opgenaaid en het versierd met borduursteken en geverfde wol. Ik heb het lapje niet vastgemaakt, zodat je de drukknoppen ook aan de achterkant kunt zien. Het tweede lapje is gevilt en geverfd. Voor het derde lapje heb ik de trui van mijn moeder afgetrokken en van de goede draden het lapje gebreid, het is een wirwar van draden."
"Aandacht voor afval" van Sabine Septer: “Deze zomer heb ik op Terschelling plastic afval van het strand verzameld, om mee te gaan borduren en illustreren. De draden van visnetten en restmaterialen zijn hier zeer geschikt voor. Daarna kwam ik erachter, tijdens een boottochtje door de Amsterdamse grachten, dat mondkapjes het 'nieuwe afval' zijn. Deze heb ik dan ook uit de gracht gevist en gecombineerd met de materialen van Terschelling.”
"Rentree" van Sanne Rodenburg: “Een verdroogd stuk kastanje hout is met oog voor vorm en lijntekening tot nieuwe bloei gebracht. Het dode hout onderstreept de vergankelijkheid van het leven. De natuurlijke materialen die zijn toegevoegd (jute, linnen, katoen, plantaardig gekleurd henneppapier) bewijzen dat een tweede leven mogelijk is. Er is altijd hoop op een rentree.”
"Gered!" van Saskia Weishut-Snapper: “In 1992 veroorzaakte de afwasmachine brand in onze keuken, die daardoor volledig uitbrandde. Plastic voorwerpen veranderden in draperieën. Als herinnering heb ik daarvan een aantal bewaard. Dankzij deze wedstrijd werd me opeens duidelijk waartoe: namelijk om ze te gebruiken als onderdeel van mijn mixed media/textielkunst. En tijdens het maken dacht ik aan al die afschuwelijke bosbranden, die woedden in Australië en Californië en aan al die mensen, die heel wat meer kwijt zijn geraakt dan wat keukenspulletjes.”
