Diana Yevtukh borduurt steken van hoop in bomen en muren
Blog: Irma Frijlink over expositie Miniartextil in Como (1/2)
Textielkunstenaar Irma Frijlink bezocht in Como op de internationaal vermaarde tentoonstelling Miniartextil, die tot en met 17 november te zien is. Haar werk prijkt tussen 54 geselecteerde stukken. "De locaties zijn prachtig en de installaties een lust voor het oog."
Tekst: Irma Frijlink
Doordat ik met een kunstwerkje ben uitgekozen voor de expositie Miniartextil in Como, vond ik het een goede reden om ernaartoe te gaan. De opening van deze tentoonstelling is gepland op zaterdagavond om 19.00 uur. Ik ga de dag ervoor de stad in om vast de plekken te ontdekken waar ik de volgende avond moet zijn. De expositie bestaat uit twee onderdelen. De kunstwerken van de wedstrijd zijn in een voormalige kerk, de “ex-kerk” van San Francesco. Een installatie van een hiervoor uitgenodigde IJslands kunstenaar is in San Piedro Atrio. Als ik bij het eerstgenoemde gebouw aankom, is er nog niets te zien waardoor ik kan herkennen of ik op de goede plek ben. Voor het gebouw liggen meerdere zwervers te slapen. Het ziet er troosteloos uit en stinkt er naar urine.
"Fathoms II" van Hrafnhildur Arnardóttir alias Shoplifter op Miniartextil in Como.
Gezien worden
De volgende dag hangt er een grote plastic poster aan de gevel. De stoep is schoongespoten. De zwervers hebben even hun heil elders gezocht.
Ruim op tijd ben ik aanwezig. Ik hoop stiekem dat we iets eerder naar binnen mogen, maar de dame die voor de deur de wacht houdt, maakt duidelijk dat de deur niet voor de vastgestelde tijd open zal gaan. Ik ga op een muurtje zitten wachten. Langzaamaan loopt het voorpleintje vol. Precies om 19.00 uur gaat de deur open en kunnen we naar binnen. Ik meld me bij de balie en geef aan dat ik een van de kunstenaars ben. Het wordt voor kennisgeving aangenomen. Wel krijg ik een catalogus aangereikt. Het is ongelooflijk druk; heel veel Italianen zijn bezig met zien en gezien worden. Drommen mensen lopen langs de kunstwerken. Het is zo druk dat rustig kijken niet mogelijk is. Ik word in de stroom meegenomen.
Werk van Hannah Quinlivan op Miniartextil in Como.
“Tot mijn schrik zie ik dat mijn werk liggend gepresenteerd wordt.”
Verkeerde presentatie
De opening is in het Italiaans. Een groepje mensen verzamelt zich rond het podium en luistert. Een groot deel gaat door met waar zij mee bezig waren: kletsen met elkaar. Tot mijn schrik zie ik dat mijn werk, ondanks de duidelijke instructies die ik had meegestuurd, liggend gepresenteerd wordt. Het doet afbreuk aan mijn werk vind ik. Ik word een beetje ongelukkig van al die mensen en besluit na een uurtje weg te gaan. Voordat ik morgen naar Nederland vertrek zal ik beide locaties bezoeken.
Werk van Carol Krueger op Miniartextil in Como.
Zeven euro
Precies om 11.00 uur sta ik die zondagochtend voor de deur van San Piedro Atrio. Die blijkt nog dicht te zijn. Ik informeer bij de ober die tegenover dit gebouw zijn café heeft, of de expositie ook op zondag open is. Dat blijkt wel zo te zijn. Op dat moment wordt de deur opengedraaid. "U bent de allereerste." zegt het meisje dat mij binnenlaat. "Ik moet alles nog uitpluizen." Ik leg uit dat ik een van de uitgekozen kunstenaars ben en vanmiddag weer naar huis zal vliegen. Ik voeg eraan toe dat ik voor een Nederlands kunsttijdschrift een artikel ga schrijven over deze expositie. "Dat is dan zeven euro," zegt het meisje onverstoorbaar. Ach, een Nederlands tijdschrift, wat hebben ze daar aan in Italië, denk ik bij mijzelf, en dat zie ik haar ook denken.
Werk van Magdalena Kleszinska op Miniartextil in Como.
Fantasiewereld
Voor dit gebouw, San Piedro Atrio, is aan de IJslandse kunstenaar Hrafnhildur Arnardottir alias Shoplifter gevraagd een installatie te maken. Deze kunstenaar is ook uitgenodigd om een installatie te maken voor IJsland tijdens de Biënnale van Venetië dit jaar. Grote strengen van synthetisch materiaal in allerlei zachte kleuren met fluoriderende onderdelen hangen van boven naar beneden. Door spots die steeds van kleur veranderen, verandert ook het totaalbeeld. Je kunt je hier onderdompelen in een fantasiewereld. Ik vind het fijn om dit werk helemaal alleen te kunnen bekijken zonder ruis van andere mensen.
Meer
De blikopeners van Karen Pompe zijn blikvangers
Kwetsbaarheid, geweld, delicatesse, spanning en nostalgie in het werk van Deniz Kurdak
Tribute to Karina van Vught - A Life Dedicated to Fiber Art