De Oekraïense kunstenaar Anastasiia Podervianska (1978) begeeft zich met haar afwisselende werk op het snijvlak van kunst, mode en theater. Het kan het best omschreven worden als naïef, verfijnd, eigenzinnig, ironisch en indrukwekkend.
Dit artikel is geschreven voor de oorlog in de Oekraïene uitbrak. Anastasia woont in Kiev, moeilijk voor te stellen hoe het met haar is. Haar instagram pagina spreekt boekdelen en is hartverscheurend.
Tekst: Dorothé Swinkels
Haar belangrijkste inspiratiebronnen zijn plaatselijke mythen, legenden, verhalen en symbolen. Anastasiia werkt graag met textiele materialen en technieken. Door deze te gebruiken als medium voor haar kunstwerken tracht ze de stereotype beeldvorming van textiel – als decoratief en toegepast vrouwenhandwerk – te ondermijnen. Haar werk getuigt van een gevoel voor humor verband houdend met haar Slavische achtergrond
De kunstenaar is zich bewust van de waarde van het werken met de hand in ons digitale tijdperk. Hoewel opgeleid als schilder, werkt zij al een hele tijd met veel plezier met textiel; zowel tweedimensionaal als driedimensionaal. Ze raakte in textiel geïnteresseerd toen ze een paar jaar geleden, als kostuumontwerper met haar vader aan zijn theatervoorstellingen werkte: ‘telkens vind ik nieuwe technieken en een nieuwe taal voor zelfexpressie. Creatieve ideeën ontstaan niet spontaan’.
Ik denk veel na voordat ik een idee werkelijkheid laat worden, ik maak veel schetsen en doe proeven. Het uitvoeren vindt plaats op het niveau van de intuïtie. Ik hou van verrassing, van impromptu. Het met de hand bewerken vergt geduld en tijd, het is een vorm van rituele meditatie; een devotionele handeling.’ Haar tweedimensionale werken of panelen bouwt ze op als mixed-media collages: ‘ik heb de panelen samengesteld uit lapjes, kinderkleding, schoolschriftjes van mijn zoon, geborduurde handdoeken en andere materialen, die ik vervolgens bewerkt heb.’
Haar ruimtelijke werken begonnen vanuit haar interesse voor de menselijke anatomie en de vorm van de organen. Tijdens de lockdown in 2020 begon ze aan een reeks textiele sculpturen. Daarnaast maakte ze ook een aantal met portretten geborduurde jassen. ‘Ik zie het onder andere als mijn missie om ons nationale karakter te laten zien in de taal van de moderne kunst. Ik hoop dat ik daarin slaag niemand onverschillig te laten, positief of negatief. Sommigen vinden mijn werk mooi, sommigen niet, sommigen zijn geschokt en sommigen zijn geïnspireerd door mijn werken als aanzet tot eigen actie. En dat is geweldig.’
Naar de blogspot van Anastasiia
Naar de Instagram van Anastasiia
Hoofdbeeld: Heart, Anastasiia Podervianska. Foto: Dariya Tishchenko-Zhuravel