Vakmanschap en haute couture van Frank Govers in Veenendaal
Arda Asena is op zoek naar de grenzen van computerondersteund Jacquard-weven
De Turkse kunstenaar Arda Asena (1992) werkt graag met textiel, met name weven. Van kinds af aan is hij geïnteresseerd in tactiele objecten, of dat nu een kwastje aan een gordijn was, franjes aan een tapijt, of iets anders met veel vezels en een geweven structuur. Hij speelde er veel mee, als een manier om zich af te zonderen en te fantaseren.
Tekst: Dorothé Swinkels
Arda ziet weven als een vorm van bouwen en een vorm van non-verbale communicatie. ‘Tekst en textiel komen van dezelfde Latijnse stam: texere – weven. We kunnen een doek, een geweven stof dus als cultuur beschouwen. Je bouwt een taal op en je weeft er letterlijk en figuurlijk je eigen codes in.’ Hij vind het boeiend dat textiel, vooral in zijn weefwerk, geheimen, taal en herinneringen bevat die hij anders misschien niet zou kunnen delen.
'Weven is zowel een zeer traditionele als oude praktijk, maar tegelijkertijd ook heel geavanceerd als je erover nadenkt.'
Goeroe
De grootmoeder van vaderskant was Arda's “textielgoeroe”. ‘Ze weefde, maakte patchwork, quilts en gobelins. Ik ben opgegroeid met bewondering voor haar toewijding en ijver bij het werken met textiel.’ Arda begon met weven vanwege zijn liefde voor textuur en tactiliteit. ‘Weven is zowel een traditionele als oude praktijk, maar tegelijkertijd heel geavanceerd als je erover nadenkt.’ Tijdens zijn masteropleiding maakte hij kennis met de mogelijkheden van het computergestuurd weven, een eyeopener.
Diepte creëeren
‘Ik ben geïnteresseerd in de textuur die in een geweven wandtapijt tot uiting komt door met verschillende vezels te werken, maar ook in het creëren van vormen die vloeiender en onduidelijker zijn door me te verzetten tegen het gebruikelijke raster (schering/inslagstructuur). De weefsels zijn gebaseerd op mijn aquarelschilderijen en foto's. Door mijn aanpak kan ik mijn wandtapijten maken en afstand nemen van de tweedimensionale perceptie van een geweven stof en een plat oppervlak. Door sommige delen dicht te weven en andere delen los, kan ik een gevoel van diepte creëren dat mij intrigeert.’
Intiem en kwetsbaar
Arda bestudeert zowel de mogelijkheden als de beperkingen van het weven op een computerondersteund Jacquard-weefgetouw. ‘Er iets speciaals en persoonlijks aan het maken van een wandtapijt, omdat je bijna elke draad aanraakt, het heeft iets intiems en kwetsbaars. Tijdens het weven word je lichaam een kanaal tussen je geest en het weefgetouw.
https://www.instagram.com/ardaasena/
Meer
Barbara Franc maakt dieren van restmateriaal
Geen zachte ornamenten maar harde structuren in Janis Ledwell-Hunts macramé
Monique Day-Wilde zit in het hart van de natuur