De open figuurstructuren met gehaakt binddraad van Monika Supé

Tot en met 6 oktober 2019 is de Textiel Biënnale Rijswijk 2019 te zien. Frank van der Ploeg, die de catalogus heeft verzorgd, heeft voor TxP (Textiel Plus) vijf teksten over de deelnemende kunstenaars bewerkt. Deze week is het de beurt aan de Duitse textielkunstenaar Monika Supé (1967, München).

Tekst: Frank van der Ploeg

De maliënkolder was in de Middeleeuwen een tweede huid om te ondersteunen bij aanvallen van buitenaf. De in elkaar gestoken ringetjes zorgden voor een flexibele weerbaarheid. Kleine kanttekening: het gewicht was niet gering. Lijnrecht tegenover de maliënkolder bevindt zich sinds 1967 de panty. De uiterst fijn gebreide nylon kous tot over het achterwerk is louter bedoeld voor de sier(lijkheid) en steekt qua draagcomfort het metalen vest ruim naar de kroon. Monika Supé maakt kledingstukken die er ergens tussenin balanceren. Gehaakt metaaldraad maakt de complexe netstructuren voor alles draagbaar.

“Met luchtige 3D-plastieken rekt Monika Supé de definitie van de huid als omhulsel op”

Open figuurstructuren

Denk echter niet aan mode/modieus bij de omhulsels van Monika Supé. De Kleiderkörper (2017) en Kopfmäntel (2015) zijn open figuurstructuren op zichzelf. Voorgevormd als bloot lichaam of uitzonderlijke hoofddeksels bieden ze ruimte aan tijdelijke bewoners. Ze houden ook zonder ingezetene – anders dan bij textieldraad – hun vorm: hangend aan het plafond of balancerend op een kapstok.

Huid als omhulsel

Monika Supé zoekt de grenzen op van de notie van lichaam en ruimte. Met luchtige 3D-plastieken rekt ze – soms letterlijk – de definitie van de huid als omhulsel op. Het gehaakte binddraad functioneert als een netpanty, die het oppervlak volgt van het blote lichaam, inclusief – onbarmhartig – alle plooien en individuele kenmerken. De jurken worden lichaam en andersom. Wat is binnen, wat is buiten? Schijnwerkelijkheid wordt als thema blootgelegd.