Humor en dramatiek in de weefsels van Laura Rokas

Voor de Canadese kunstenaar Laura Rokas (1989) is het weven - naast borduren, quilten en schilderen - een van de mogelijkheden om zich in haar beeldtaal te uiten. Haar weefsels ogen dramatisch: vloeiende gitzwarte haren, bloedrode nagels met punten als dolken... Door mannen gedomineerde terreinen eigent ze zich toe met vrouwelijke symboliek.

Tekst: Dorothé Swinkels

Over haar beeldtaal vertelt de in Amerika woonachtige Laura Rokas: "Ik word geïnspireerd door persoonlijke relaties, strijd en overwinningen. Ook de jaren negenig beïnvloeden me: punk, rockmuziek, vintage, sci-fi horrorfilms... Ik gebruik graag symbolen uit de sport- of popcultuur, die door mijn eigen beeldtaal worden gefilterd. Deze beelden verkennen de noties van persoonlijke vrijheid en individualiteit door toe-eigening van door mannen gedomineerde terreinen."

Laura Rokas, Untitled.

“De jaren negenig beïnvloeden me: punk, rockmuziek, vintage, sci-fi horrorfilms...”

Vrouwelijke symboliek

Laura combineert deze beelden met traditionele vrouwelijke symboliek, zoals lange rode nagels, rode lippen en lang zwart haar. "De handen die ik afbeeld, zijn overdreven vrouwelijk en bezitten de kracht om te creëren en te vernietigen; ze vertegenwoordigen mijn kracht als kunstenaar. Mijn werk communiceert zowel momenten van pijn als plezier."

Laura Rokas, Untitled.

Duizendpoot

Laura blijkt veelzijdig, een duizendpoot: ze onderzoekt en innoveert. "Mijn werk heeft de neiging om van medium naar medium te stuiteren. Ik voel me aangetrokken tot veel materialen en technieken. Ik geniet van de uitdaging die het leren van een nieuwe techniek met zich meebrengt, maar bovenal zie ik mezelf als schilder. Elk materiaal dat ik gebruik heeft een andere hiërarchie en geschiedenis, maar ik hecht aan allemaal evenveel belang. Ik ben geïnteresseerd in het zien van de veranderingen die zich op natuurlijke wijze voordoen wanneer een beeld in verschillende media wordt vertaald."

Laura Rokas, Untitled.

Werkwijze

De gebruikte technieken heeft Laura zichzelf, met vallen en opstaan, geleerd. Haar weefsels maakt ze op een weefraam, niet op een weefgetouw. Dit geeft haar de noodzakelijke vrijheid. Laura gebruikt verder geen schetsboek, maakt meestal potlood- of markertekeningen op losse velletjes en bouwt kartonnen modellen. Ook schrijft ze woorden of zinnen op die voor haar betekenisvol zijn. Of het nu gaat om titels van liedjes of teksten, iets wat iemand zei of iets wat ze las... Alles kan van pas komen in haar ontwerpproces.

Zonder grenzen

Het prettigste van haar werk vindt ze dat er geen grenzen zijn, dat ze het kan omvormen tot alles wat ze wil en bedenkt. Ze hoopt dat het zien van haar werk anderen inspireert, dat het een glimlach én verwarring veroorzaakt.

Hoofdbeeld: Laura Rokas, Untitled.

> Naar de website van Laura Rokas

Artikelen over weven

Actuele exposities

Overzicht textielkunstenaars