"Voor dit werk brak ik een serie vazen en fotografeerde deze. Vervolgens borduurde ik de uitgeprinte foto's. Voor mij laat dit werk iets zien van de gebrokenheid die we ervaren in tijden van corona en tegelijkertijd de enorme veerkracht van mensen die juist in deze crisis zo duidelijk naar voren komt. Van de gratis maaltijden die uitgedeeld worden in het buurthuis onder mijn woning tot het gezang van Conservatoriumstudenten een blok verder. Soms voelt het als een borduursteek op een gloeiende plaat maar ik geloof dat wij samen het tegengif kunnen zijn."
"Toen ik in maart jl. de drukte in de Italiaanse ziekenhuizen op de tv zag, dacht ik: dat wordt heel erg. Zoveel mensen op een rij, die op de buik beademd moeten worden, betekent chaos. Na 42 jaar in de zorg, waarvan 30 jaar op IC, was ik net met vervroegd pensioen.
Het begon weer te kriebelen. Ik heb mij aangemeld als buddy, maar het was niet nodig.
Mijn jongere collega's hebben het weten te fiksen. Ik ben trots en hoop dat een tweede golf ons bespaard blijft. Ondertussen druk ik mij uit in de kunst."
"In maart 2013 heeft onze kleindochter Emma, toen 2,5 jaar, met vingerverf een 'kunstwerkje' voor mij gemaakt. Dit kunstwerkje heeft tot op heden een mooie plaats in onze woning gehad.
Na het uitbreken van de coronavirus zag ik in dit werkje de vormen van coronavirussen. Dit heeft mij geïnspireerd om met toevoeging van naaldkunst het coronavirus nog sterker tot uitdrukking te laten komen. Nu is dit “Kunstwerk” voor onze kleindochter een blijvende herinnering aan de coronapandemie die in 2020 veel impact heeft op haar en ons leven."
"De dagelijkse routine is kwijtgeraakt. Dat is wat ik om mij heen ervaar. Deze coronatijd wordt veel gebruikt om het huis op te knappen en vooral het opruimen van spullen staat hoog op de agenda. 'Wat kan weg en wat wordt bewaard?' Boeken, tijdschriften, krantenartikelen, aantekeningen passeren de revue. Maar de coronatijd inspireert mij om te experimenteren, nieuwe uitdagingen aan te gaan, nieuwe materialen te gebruiken... het is voor mij een onvermoede afslag!"
"Wat doet de coronacrisis met onze gevoelens en welke invloed heeft die op hoe we ons voelen? Opeens is er meer tijd en ruimte voor ons ‘ik’ en dus ook voor onze emoties. In de serie ‘Private Feelings’ naar aanleiding van de crisis heb ik geprobeerd om deze persoonlijke gevoelens te verbeelden in een simpele lijntekening met zwart draad geborduurd op stof van lakens uit mijn ouderlijk huis. De ineengedoken figuur in het borduurwerk ‘In Pain’ uit deze serie heeft pijn maar of dat psychisch of fysiek… dat is privé."