"Sinds de lockdown maak ik elke dag een tekening. Ik hergebruik ook oud werk zoals deze monoprint. Door de meerdere lagen verf is er een mooie huid ontstaan. Nu, in de opgelegde rustperiode, wist ik wat eraan ontbrak. Dit kwam door het voorjaar, dat gaat weer ongebreideld zijn gang, zoals altijd. Ondanks alle verdriet en wanhoop in deze periode. Daarom maar de natuur een handje geholpen en de blaadjes nog mooier gemaakt met borduurzijde. Het geeft mij blijheid, rust en ik kan de dag weer door."
"Wol is het ideale materiaal om veiligheid en gezelligheid uit te drukken. De cirkel van Finse wol staat voor onze wereld, die nu lijdt onder de pandemie. De ziekte maakt geen onderscheid tussen zwart en blank, man of vrouw. De stekels drukken de mens uit in verschillende kleuren om het ‘uniek’ zijn van elk individu te beklemtonen. We zijn met elkaar verbonden door gekleurde draden , maar sommige zijn doorgeknipt! Ik heb getracht het positieve te laten zien: we hebben elkaar nog! Alhoewel we elkaar niet kunnen ontmoeten en knuffelen, kunnen we toch skypen, schrijven en telefoneren."
"Leuk dat ik als gast mee mocht doen met de textielgroep van mijn textielmaatje, we zouden een midweek met elkaar weg, maar dat ging natuurlijk niet door. We hadden gekozen voor het thema 'kant', daar had ik al over nagedacht, maar toen kreeg ik zelf vier weken lang corona. Geïnspireerd door deze ervaring heb ik dit werk gemaakt. Het mondkapje kreeg ik aangereikt van de huisarts die op huisbezoek kwam."
"Van geraniums naar afzondering. Een oudere in een tehuis. Hoogte 36/44 cm, breedte 20/27 cm. Dit werkje heb ik gemaakt na de nare verhalen over de eenzaamheid van ouderen. Mijn schoonmoeder neemt het laconiek op, de oorlog was erger, maar is erg blij nu weer bezoek te krijgen. Ik ben dankbaar dat mijn ouders afgelopen najaar zijn overleden, zij hadden het niet meer kunnen begrijpen."
"Ik werk met ecoprints, natuurlijke verfstof en borduursels op stof en op papier. Het printen van de bladeren en het verven is een langzaam proces. De tijd nemen om te kijken en om de verwondering te ervaren, verbinding te maken, verwachtingen te voelen en los te laten. Op deze manier ga ik een dialoog aan met de natuur en met mijzelf. Dit werk is een reactie op onze snelle digitale tijd waarin je overspoeld wordt met informatie en waarin alles herhaalbaar is."