Steek voor steek groeien mensachtige wezens uit Kristina Skantze haar handen

Voorzichtig geeft zij vorm aan lichaamsdelen en figuren in gedempt pastelkleurig zijden tricot met polyestervulling. De naden worden lijnen die de huid van de stof tekenen en uitrekken. Bouwen met textiel is een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven van de Zweedse kunstenaar Kristina Skantze (1984). Zij laat zich voor haar werk inspireren door menselijke interactie, empathie, onverwachte toevalligheden, verbeelding en herhaling.

Tekst: Dorothé Swinkels

Kristina hoopt dat haar werk bij mensen de speelsheid kan opwekken, dat het uitnodigt om te fantaseren over de personages, als een manier om met poppen te spelen voor mensen van alle leeftijden. Fysiek ermee spelen als ze geëxposeerd worden, kan helaas niet, daar verslijten ze van, maar in gedachten kan dat zeker wel. Zo kunnen de kijkers hun eigen emoties en verhalen spiegelen en hoopt de kunstenaar dat ze zichzelf misschien een beetje beter leren kennen.

Kristina Skantze , Niet-mythologische wezens, Solo expositie in Fiberspace Gallery 2019.

‘Ik heb altijd een lichaamsdeel bij me om aan te werken.’

Textiel

'Naaien met de hand is een belangrijk onderdeel van mijn dagelijks leven. Ik heb altijd een lichaamsdeel bij me om aan te werken. Als ik in de bus of trein werk, worden mensen nieuwsgierig. Het opent de deur voor menselijke ontmoetingen die zowel in de ledematen van de figuren als in mijn eigen lichaamsgeheugen worden genaaid.’ Door de dingen die om me heen gebeuren terwijl ze werkt, wordt zij geïnspireerd, ze verwerkt ze tot hun emotionele expressie.

Kristina Skantze Werk in uitvoering

Bestel boeken, materialen en magazines!

Naar webshop

Kleurkeuze

Kristina werkt spontaan. De stukken groeien vanuit het materiaal in haar handen. ‘Als kind hield ik van tekenen, van het van verschillende materialen maken van mijn eigen wezens en werelden alvorens ze te bouwen.’ Haar stoffen verft ze op een intuïtieve manier, mengt kleuren die haar aanspreken: ‘ik denk dat ik me gewoon aangetrokken voel tot deze ingetogen pasteltinten.’ Door andere kleuren te gebruiken dan die van de menselijke huid denkt zij dat er ruimte is voor herkenning en gedachten verband houdend met emotionele toestanden, in plaats van bijvoorbeeld etniciteit, geslacht of leeftijd.

Kristina Skantze Kijkende handen.

Kijkende handen

De materialiteit van haar werk roept een drang op om aan te raken, om met onze handen te kijken. ‘Daarom ben ik begonnen met het maken van de handen met ogen. Ik vind het leuk dat het veel associaties heeft van religieuze symbolen zoals de hand van Fatima of de hand van Miriam, tot de film Pan's Labyrinth.’

Ga naar de website van Kristina Skantze

Ga naar de Instagram van Kristina Skantze