Ann Godard visualiseert de kwetsbaarheid en breekbaarheid van de natuur
Ellie Dale Anderson weeft verhalen van natuur en herinnering
De Amerikaans kunstenaar Ellie Dale Anderson (1998) combineert geweven structuren, metalen armaturen en gevonden materialen tot textiele werken die de relaties tussen objecten en ruimte onderzoeken. Ze gebruikt weven als een model voor ecologische netwerken: net zoals mycelium bomen met elkaar verbindt, koppelt linnenbinding verschillende materialen tot een samenhangend geheel en onderzoekt Ellie hoe mensen en natuur met elkaar verbonden zijn.
Tekst: Karmen Samson
Ellie werkt voornamelijk met linnenbinding, een eenvoudige op- en neergaande structuur van inslag- en kettingdraden. Hoewel de techniek eenvoudig is, is ze veelzijdig en legt ze de nadruk op kleur, materiaal en textuur. Gevonden objecten, handgesponnen garens en restjes van familieprojecten verweeft Ellie in het weefsel. ‘Ik zie de combinatie van deze objecten als een manier om onze keuzes te onderzoeken te midden van het Antropoceen.’ Voor Ellie is weven een actieve samengaan tussen materialen en herinneringen.
‘Het weven voelt aangeboren; het zit op verschillende manieren in onze natuur ingebouwd.'
Netwerk van Natuurlijke Draden
Ellie ziet weven als een natuurlijke daad, vergelijkbaar met het bouwen van een beverdam, een vogelnest of een spinnenweb. ‘Het weven voelt aangeboren; het zit op verschillende manieren in onze natuur ingebouwd. Spinnen bijvoorbeeld bouwen webachtige structuren door zich aan te passen aan hun omgeving.’ Door het gebruik van metalen armaturen en tapijttechnieken ontstaan organische vormen die zich losmaken van het raster. ‘Ik zie het netwerk dat weven creëert als een demonstratie van gemeenschap: elke draad ondersteunt de ander en draagt het gewicht van het geheel.’
Materialiteit en Herinnering
Gevonden materialen uit het dagelijks leven, zoals plastic uit Lake Michigan waar zij in de buurt woont, krijgen een nieuwe bestemming in Ellie’s werk. ‘Het afvalmateriaal verzamel ik dagelijks. Mijn handen functioneren als een zeef om te bepalen welke materialen ik wil gebruiken in het weefsel.’ Ook stoffen van haar grootmoeder worden opnieuw geïntegreerd in haar werken. ‘Mijn grootmoeders stoffen en knopen zijn essentieel; ze dragen haar waarden mee in het weefwerk.’ Samen met handgesponnen garens van wol, hennep en vlas ontstaat zo een textuur die zowel tactiel als narratief is.
Paddenstoelen in weefsels
Daarnaast experimenteert Ellie ook met paddenstoelenmycelium, dat plastic en vezels langzaam afbreekt. ‘Ik ben langzaam begonnen deze paddenstoelen in mijn werk te integreren door ze te laten groeien door zakjes met gewikkelde draden of weefsels.’ Zo ontstaat een levende dialoog tussen mens, materiaal en natuur.
https://www.elliedaleanderson.com/
https://www.instagram.com/elliedaleanderson/
Meer
Gerafelde verhalen in Ria Penthums textiel
Arda Asena is op zoek naar de grenzen van computerondersteund Jacquard-weven.
Vakmanschap en haute couture van Frank Govers in Veenendaal