TxP (Textiel Plus) 245 opent met het werk van de Amerikaanse textielkunstenaar Caroline Wells Chandler. Zijn vaak grote gehaakte stripachtige figuren stralen een aanstekelijke energie uit, zijn non-conformistisch en gaan over de vrijheid om te zijn wie je bent.
Tekst: Dorothé Swinkels
Een voorwaarde voor het maken van zijn werk (Caroline ziet zichzelf als man) is dat het werk zijn interesses weerspiegelt. Naast verwijzingen naar gender, volkskunst en seks, vind je in zijn werk veel humor. Daarmee wil hij de nogal puriteinse Amerikaanse mentaliteit aan de kaak stellen waarin onderwerpen als seks en het (ontblote) lichaam taboes zijn. Humor is naar zijn zeggen het effectiefste middel.
“Met humor bereik je het onbereikbare.”
Tijdens zijn bezigheden als mantelzorger voor zijn opa en oma verwisselde hij schilderen voor haken, omdat haken een veel socialere bezigheid is. Later, toen hij naar New York verhuisde, bleek ook daar het haken goed in zijn leven te passen. Je hebt geen atelier nodig, kunt het thuis doen, de materialen zijn gemakkelijk op te bergen en garen is goedkoper dan verf.
Alvorens te starten met een nieuw werk maakt Caroline massa’s schetsen. Zijn kleuren zijn uitgebalanceerd en harmonieus, hij kiest ze intuïtief. Zijn opleiding tot schilder, zijn schooltijd in Mexico en de kennismaking met art brut hebben een beslissende invloed op zijn kleurgevoel. Caroline probeert kleuren in nieuwe, soms schurende combinaties te gebruiken om zo zijn grenzen te verleggen en een steeds breder kleurengamma te gebruiken.
Op mijn vraag of zijn werken zelfportretten zijn of wie er model staat, antwoordt hij: “Mijn vrienden vinden dat mijn gehaakte figuren voelen als mij. Ik zie sommige figuren inderdaad als zelfportretten, maar vaak verbeeld ik mensen uit mijn naaste omgeving of kunstenaars die ik bewonder.”
Naast cartoons houdt Caroline van reductieve symbolische figuratie zoals je die in grotschilderingen vindt of in de schilderijen van Jheronimus Bosch en in hedendaagse werken van bijvoorbeeld Rose Wylie, Katherine Bradford en Donald Baechler.
Hoofdbeeld: Caroline Wells Chandler, "Pinky".