Op zoek naar vrouwelijkheid en de Male gaze borduurt Sylvie Franquet en kleed stenen aan.

Ze houdt van de kracht en eenvoud van naald en draad, schaar en lijm, eenvoudige manieren om dingen die ze vindt te transformeren. Een groot deel van het werk van de Belgische kunstenaar Sylvie Franquet (1961) bestaat uit bewerkte oude wandtapijten maar daarnaast maakt ze ook collages en textielsculptuur en sinds kort aquarellen die ze borduurt.

Tekst: Dorothé Swinkels

Een erfenis van haar schoonmoeder: een kast vol onafgemaakte borduurwerkjes in kruissteken bleek een belangrijke aanzet, het daagde Sylvie uit. Ze begon de niet geborduurde “gaten” in te vullen met haar eigen felle kleuren, geometrische patronen en woorden.

“Ik denk graag na over de verhalen en misvattingen rond vrouwelijk verlangen en genot, hou van het verband tussen het vrouwelijke element en de natuur”

Bewerkt en aangekleed

Dat ontwikkelde zich verder, ze ging gevonden wandtapijten bewerken door ze te versnijden en opnieuw samen te voegen er poëzie of tekstberichten op te naaien en borduren, om een nieuw verhaal te creëren. Ze borduurt woorden, gedachten, citaten, poëzie, filosofie, tekstberichten enz. als een talisman op alles en kleedt, naar een traditie in het oosten, India en Shinto Japan, zelf gevonden stenen. Wandelend in de Languedoc vond ze stenen die haar deden denken aan “primitieve” Venussen. Ze kleedde ze aan zodat iedereen de vorm kon zien, haar Rock muses’.

The male gaze

‘Ik ben geïntrigeerd door wat mij een vrouw maakt, mijn vrouwelijke kant en ook wat vrouw zijn in het algemeen betekent’ vertelt Sylvie ‘bij mijn Rock muses maak ik iets hards zacht, iets anorganisch organisch, een rots verandert in iets vrouwelijks. En ik vraag me af wat maakt iets tot vrouw, borsten maken zeker vrouwelijk, maar wat doe je met de geest? Dat is waar deze werken over gaan. Ook kijk ik vaak naar iconische schilderijen uit de kunstgeschiedenis om te zien hoe mannelijke meesters vrouwen hebben afgebeeld in hun huiselijke context, naakte vrouwen als Venus, vrouwen in de romantiek enz. “the male gaze!!!”. Vrouwen kiezen er vaak voor deze werken na te borduren of weven en bevestigen hiermee het beeld van een vrouw in de ogen van een man. Hun werk wordt al snel gezien als vrouwelijk, tweederangs, kitscherig, ambachtelijk, minder waardevol. Ik herbewerk deze beelden, leg er mijn eigen perceptie overheen’.

Geïnspireerd

Sylvie denkt graag na over de verhalen en misvattingen rond vrouwelijk verlangen en genot, houdt van het verband tussen het vrouwelijke element en de natuur, beide bedreigd en beide schreeuwend om aandacht. En: ‘ik stimuleer graag een andere manier van naar dingen kijken. Als ik rondloop op een eigen tentoonstelling en luister naar mensen die naar mijn werk kijken, doet het me plezier dat veel vrouwen mijn werk lijken aan te voelen, erdoor geïnspireerd worden en dat het hen aanmoedigt om zich op welke manier dan ook uit te drukken’.

Naar de website van Sylvie Franquet

Hoofdbeeld: Sylvie Franquet, "Milky Way Mama"

 

Meer

Haken en breien, het feministische statement van Louise Pappageorge
Gemengde gevoelens over ons online leven – Pauline Nijenhuis in expositie Folding Ambivalence
Van vorm veranderende sculpturen van Lou Baker
Natalia Martinez combineert vakmanschap met kunst in creatieve vrijheid
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief