De Noorse kunstenaar Ane Vik Eines (1983) breit en creëert samengestelde objecten, waarin ze haar gebreide stukken textiel combineert met stokken en stenen. Door haar onverschrokken, experimentele benadering staat ze open voor alle mogelijkheden die inherent zijn aan de breitechniek. Ze vindt het inspirerend werken te maken met een ‘oud’ ambacht als breien. In tegenstelling tot traditioneler breiwerk gebruikt Ane graag glanzende stoffen en glamour goud.
Tekst: Dorothé Swinkels.
De kunstenaar wordt geleid door nieuwsgierigheid naar materialen en hun mogelijkheden. Ze wil het sculpturale potentieel van materialen uitdagen en onderzoekt hoe de zwaartekracht de aanleiding kan zijn voor het maken van werken. Tactiliteit speelt een belangrijke rol. Het bepaalt haar keuzes voor materialen tot het gevoel van het ermee werken. Ze raakt geïnspireerd door tegenstellingen als het ongemakkelijke en het zachte en verleidelijke. Met haar werken laat ze het publiek het breien op een geheel nieuwe manier ervaren.
Textiel is op verschillende manieren altijd om haar heen geweest. Het is een deel van haar opvoeding. Ze heeft verschillende textieltechnieken geleerd van haar moeder en grootmoeders. Aanvankelijk tekende en schilderde Ane, en breidde altijd in de marge. ‘Toen ik met de techniek begon te experimenteren, besefte ik dat breien voor iets anders kon worden gebruikt dan het maken van bijvoorbeeld kleding. Ik kon vormen maken en bepaalde structuren creëren.’
Ane houdt van contrast in haar werk, zoals bijvoorbeeld die tussen takken en stenen en de sterke intense kleuren van haar breiwerk. ‘Ik voel me aangetrokken tot vormen in de natuur waaraan ik kan zien dat bijvoorbeeld een boom een moeilijke groei heeft gehad, dat hij een nieuwe weg naar het licht moest zoeken, waardoor hij gedraaid en gebogen is.’ Vanuit de behoefte om dichter bij de natuur te zijn, vrije toegang te hebben tot materialen, besloot de kunstenaar vanuit Oslo terug te verhuizen naar waar ze vandaan kwam, een klein plaatsje in het midden van Noorwegen.
Ane is voortdurend op zoek naar takken, stenen en schelpen en ze denkt voortdurend na die te combineren met breien. ‘Ik gebruik zelden een schetsboek. Ik maak foto’s van wat ik interessant vind. Bijvoorbeeld op de veerboot die we moeten nemen om naar de stad te gaan, hangen ze het aanlegtouw op een mooie manier op. Voor hen is het een praktische oplossing, voor mij een inspirerend idee.’
Naar de website van Ane Vik Eines.