Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
Elise Vazelakis weeft tactiele 3D-sculpturen met ijzerdraad en doek
Haar weefsels lijken te dansen aan de muur. Ze zijn ondanks een losse constructie stevig doordat de Amerikaanse kunstenaar Elise Vazelakis (1958) ze met koper-, staal- of messingdraad weeft. Zo kan ze de weefsels buigen om de gewenste 3D-beweging te creëren. Ze doorbreekt daarmee de strakke structuur, juist zo eigen aan het weven.
Tekst: Dorothé Swinkels
Elise werkt op haar conventionele getouw graag met allerlei onorthodoxe materialen zoals, naast ijzerdraad, kranten, foto’s en doek. Ze vertelt: "Ik heb veel kunstdisciplines verkend, maar werken met textiel blijkt het meest authentiek aan te voelen. De repetitieve bewegingen van het weven houden me in het huidige moment en rustig, dat vind ik prettig. Mijn eerdere ervaring als beeldhouwer zette me ertoe aan om de van oudsher 2D-kunstvorm weven om te vormen tot 3D."
Elise Vazelakis, Repetitive Stillness (foto: Kimberly Adamis)
Gamcha’s
Ze begon met weven toen ze, door omstandigheden, een tijd in het Midden-Oosten woonde. Geïnspireerd door de felgekleurde hoofddeksels – “gamcha’s” – die werden gedragen door geïmmigreerde arbeidskrachten uit Bangladesh, India en Pakistan integreerde ze delen van deze doeken en foto’s van de dragers in haar, toen nog handgeweven, weefsels. Foto’s en gedichten van haar moeder volgden.
Elise Vazelakis, I have always almost but never quite (foto: Kimberly Adamis)
“Mijn werk oogt elke keer weer anders”
Sculpturaal effect
Toen ze, terug in Amerika, de mogelijkheid ontdekte om met ijzerdraad op een getouw te weven, was ze definitief verkocht. Ze raakte gefascineerd door de flexibiliteit, sterkte en mogelijkheden ervan. Ze bleek namelijk de vorm, eenmaal van het weefgetouw af, eindeloos te kunnen “modelleren”. Dat resulteerde in een organisch georiënteerd sculpturaal effect. Eenmaal tevreden over de vorm zet Elise er meestal nog andere elementen, verf of andere vezels, op.
Elise Vazelakis, Continuous Dreaming II (foto: Kimberly Adamis)
Nieuwsgierigheid
"Een ander aspect van mijn werk is dat het elke keer als het wordt opgehangen, afhankelijk van de ruimte en de curator, anders is", vervolgt Elise. "De belichting van mijn werk zorgt voor een sprankelend effect en voor interessante schaduwen die ik net zo belangrijk vind als het werk zelf. Mijn werk schreeuwt tactiliteit uit zodat het de kijker visueel en fysiek naar binnen trekt. Ik vind het heel leuk als de kijker niet goed kan achterhalen wat het medium is en hoe het werk gemaakt is. Ik denk dat die nieuwsgierigheid en het gevoel van onbekendheid mijn werken juist extra interessant en boeiend maakt."
Hoofdbeeld: Elise Vazelakis, Continuous Dreaming, 2016 (foto: Kimberly Adamis).
Meer
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
Esther Bornemisza - “Approaches” Modern Fiber Art