Élodie Antoine over contrasten en tegenstrijdige emoties in haar textielkunst

De Belgische kunstenares Élodie Antoine beheerst een bewonderenswaardige hoeveelheid technieken. Naast het gebruik van textieltechnieken zoals kantklossen, borduren en naaien, draait ze ook haar hand niet om voor lassen en binden, of werkt ze met glas als materiaal.

Tekst: Marta Kargól

Élodie heeft veel plezier in het leren en ze ontplooit constant nieuwe projecten. Ze vertelt: "Ik vind het fijn om alles zelf te maken en controle te hebben over het hele creatieve proces. Door zelf te maken, kom ik op nieuwe ideeën die ik vervolgens weer kan ontwikkelen. Soms is het trouwens ook andersom: een idee brengt mij bij een nieuwe techniek, die ik dan weer kan ontdekken en leren."

Inspiratie

De sculpturen van Élodie worden soms geassocieerd met de kunstwerken van Louise Bourgeois en Eva Hesse. Élodie: "Ik bewonder het werk van deze kunstenaressen. Het is jammer dat de feministische kunst zo lang vergeten is geweest. Daarnaast houd ik van Annette Messenger en Dorothy Tanning, de vrouw van Max Ernst, die prachtige textielsculpturen maakte."

Feministische "prinsessen"

Feministische ideeën komen terug in zogenaamde "prinsessen" – de sculpturen in de vorm van kapsels. Élodie vertelt: "Toen mijn dochter klein was, wilde ze graag een cliché meisje zijn. Zo wilde ze bijvoorbeeld alleen roze jurken dragen. Ze was enorm beïnvloed door verhalen over prinsessen met lang haar." Élodie speelt in haar werken met deze stereotypen. Haar sculpturen in de vorm van kinderhoofdjes zijn een beetje wild en ongekamd en doen ook denken aan Afrikaanse maskers. Élodie: "Het is een vreemde mengeling van kracht en kwetsbaarheid."

"Een idee brengt mij soms bij een nieuwe techniek"

Fragiele industrie

Tien jaar geleden leerde Élodie het kantklossen. Deze traditionele techniek was zelden aanwezig in de hedendaagse kunst en Élodie besloot daar verandering in te brengen: "Mijn kunstwerken van kant vertellen over onze industriële samenleving. Ik speel met de contrasten: enorm versus klein, sterk tegenover fragiel en mannelijk versus vrouwelijk, hoewel ik die laatste tegenstelling niet echt binair vind."

Poëzie van het lichaam

De "Kledingstukken" van Élodie, die aan sommige werken van René Magritte doen denken, vertellen over het lichaam. Élodie: "Ziekte en besmetting zijn terugkerende thema’s in mijn werk. Niet op een morbide manier, maar eerder met een zekere poëzie, tederheid en sensualiteit." Volgens Élodie roepen deze werken tegenstrijdige emoties op zoals aantrekkingskracht en afstoting. Ze geeft toe: "Ik werk graag aan wat me beangstigt of zorgen baart. Het is een manier om moeilijke dingen op een afstand te houden."

Eerder verscheen een artikel over Élodie Antoine in Textiel Plus 216.

> Naar de website van Élodie Antoine

Hoofdbeeld: Elodie Antoine, Zip thorax blanc

Meer

Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
Esther Bornemisza - “Approaches” Modern Fiber Art
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief