Expo "Oernatuur" toont textiele ontdekkingstochten van Mariëlle van den Bergh

Als gedreven ontdekkingsreiziger doorkruist Mariëlle van den Bergh (1956) de ongerepte natuur van Canada tot Tasmanië. Haar indrukken verbeeldt ze met breisels, weefsels, garens en keramiek tot ruimtelijke textiellandschappen vol micro-organismen. Al deze "oernatuur" is nu te zien in Museum Rijswijk.

Tekst: Chris Reinewald

"Mijn God is de natuur en mijn werk een ode daaraan", verklaarde Mariëlle van den Bergh in TxP (Textiel Plus) 244 uit 2018, pratend over haar liefde voor Canadese rotskusten en Tasmaanse korstmossen. De expositie begint met een klassiek geborduurd bladerpatroon en sluit af met manshoge, amorfe “textielrotsen”. Imponerend.

Fluoriserende interpretatie

Van den Bergh verweeft wol, acryl, polyester en katoen om daarmee zeegezichten of oerbossen expressionistisch-realistisch weer te geven. Een bijna fluoriserende interpretatie van een Canadese rotskust bijvoorbeeld. Het door ceruleumblauw bepaalde kleurscala lijkt (mij) op een photoshop-ingreep. Grappig overigens hoe de ontembare natuur door de franje-afwerking aan weerszijden van het kleed tot hanteerbare huiselijkheid beteugeld wordt.

Tasmanië-Tilburg

De kunstenaar werkte veel in residencies in Tasmanië, maar ook in het TextielLab in Tilburg en in de keramische werkplaats Sundaymorning@ekwc in Oisterwijk. Dat “gearrangeerde huwelijk met latere liefde” tussen klei en stof zorgde voor hybride nakomelingen zoals keramische objecten met “textielplanten” erin. De mix oogt het spannendst wanneer kleinere keramische onderdelen subtiel als (glimmende) accentjes in een wandkleed zijn verwerkt.

"Mijn God is de natuur en mijn werk een ode daaraan."

Golvende wandkleden

Is het Freudiaanse verbeelding dat je in het tweeluik met expressieve, semi-abstracte “bidkleedjes” respectievelijk een vrouwelijk naakt en mannelijke geslachtsdelen (in keramiek) denkt te zien? Hoe dan ook, Mariëlles creatieve en technische spanningswijdte dwingt tot het bepalen van voorkeuren.

Zelf vind ik de abstracte, gelobte en golvende wandkleden het uitdagendst. Daarvan maakt de weef- en knoopstructuur van het materiaal de compositie werkelijk autonoom. Zelfs van opzij bekeken lijken er bij zo’n grillig, grijs zwart-witweefsel abstracte bloemblaadjes van de muur te dwarrelen.

De tentoonstelling "Oernatuur" is nog tot en met 12 januari 2020 te zien Museum Rijswijk.

> Meer informatie over deze tentoonstelling

Hoofdbeeld: Mariëlle van den Bergh, Bidkleed (tweeluik), 2018 (foto: Chris Reinewald).

Meer

De blikopeners van Karen Pompe zijn blikvangers
Kwetsbaarheid, geweld, delicatesse, spanning en nostalgie in het werk van Deniz Kurdak
Tribute to Karina van Vught - A Life Dedicated to Fiber Art
José Ras en haar Sous-vêtements, een verlangen voorbij functionaliteit
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief