Hoe de jonge groep teQStiel toewerkt naar Textiel Festival Leiden

Het is een eer om als jonge teQStielgroep gevraagd te worden om werk te maken voor een landelijke tentoonstelling. En dan ook nog voor het Textiel Festival in de Pieterskerk Leiden, dat eens in de vijf jaar wordt georganiseerd. teQStiel was aangenaam verrast met de uitnodiging om het Quiltersgilde te vertegenwoordigen. Kan een beginnende textielgroep deze uitdaging aan? En wat betekent dit voor de groep?

Tekst: Elise Wiggers

De ontwikkeling van een groep is een interessant fenomeen waar ik ongewild deel van uitmaak. Al klinkt dat raar om te zeggen, want natuurlijk zit ik graag en uit vrije wil in de groep. Mijn textielgroep, met de naam teQStiel, bestaat vier jaar. Dat betekent: niet heel jong, maar ook nog lang niet uitontwikkeld.

Minder conformeren

Zeker, we kennen elkaar allemaal. De beginfase van het enthousiast starten van de groep, aftasten en beleefd met elkaar omgaan, hebben we gehad. We weten wel zo’n beetje wat we aan elkaar hebben. In 2018 richtten we samen een tentoonstelling in voor het Quiltfestival Noord-Groningen. Later dat jaar stonden we in Leiden in het Wevershuis.

'Zo makkelijk is het niet om een oordeel te geven over andermans werk'

Is het dan een makkie, zo’n verzoek voor een tentoonstelling tijdens het Textiel Festival Leiden? Iemand met verstand van groepsdynamica zou zeggen dat we met teQStiel in de middenfase zitten van de groepsontwikkeling. Dat is de fase waarin duidelijk wordt hoeveel inzet en ambitie er bij de leden is en we moeten leren om minder te conformeren en meer onze eigen mening te geven. En dat tijdens het maken van een expositie. Als dat maar goed gaat.

Andermans werk beoordelen

Want zo makkelijk is het geven van een eigen oordeel (lees: kritiek op andermans werk of ideeën) niet. Al wil je nog zo graag bijleren, je emoties kunnen zomaar met je op de loop gaan. Ook inhoudelijk is kritiek geven niet gemakkelijk. Want wanneer is je collega aan het ‘versieren’ en het maken van ‘lapje op lapje’, en wanneer is het beeldend werken met textiel? Met onze coach, Maryan Geluk, praten we over exposeren en over beeldelementen om handvatten voor heldere meningsvorming te ontwikkelen.

Plunjezakken

Hoe verliep dan ons proces naar de tentoonstelling? Het thema ‘over de grenzen’ sprak alle teQStiel-leden dadelijk aan. Niet zo verwonderlijk: we hebben ons allemaal vanuit het traditionele quilten ontwikkeld naar het vrij werken met textiel. Nog net niet de Rubicon, zoals Julius Caesar ooit deed, maar menige grens zijn we zeker overgegaan.
We waren het snel eens over de visualisatie van het thema aan de hand van plunjezakken. Dat zijn traditioneel de tassen waarin reizigers hun bezittingen meenamen. Het maken van de tassen was nog het minst ingewikkeld, want we hebben allemaal ons eigen handschrift in textiel ontwikkeld.

Sokkels en betongaas

De vormgeving was wel een uitvoerig punt van discussie. Plunjezakken op pallets, boven spiegels, in boten, aan betongaas, achter doeken, op sokkels – over de expositiemogelijkheden bijna zoveel hoofden als zinnen. En daarbij nog de vraag of het technisch haalbaar was, wat het ging kosten, hoe snel de inrichting tot stand kon komen. Genoeg voor heel wat uurtjes overleg.

Openheid en vertrouwen

Inmiddels zijn de voorbereidingen voor het Textiel Festival zo goed als klaar. teQStiel heeft het traject afgesloten met een evaluatie. We hebben vastgesteld dat er vertrouwen is en dat we nog opener en duidelijker naar elkaar kunnen zijn.

Nieuwe verstandhouding

Ik ben trots op onze textielgroep. We werken aan een nieuwe verstandhouding waarin we gemakkelijker lastige vragen over elkaars werk kunnen stellen. Daarmee komt onze doelstelling nog beter in het vizier: ‘elkaar stimuleren tot het maken van steeds betere textielkunst’.
Er is, geheel volgens de theorie van de groepsontwikkeling, een grotere onafhankelijkheid ontstaan. Iedereen kan zijn wie ze is, en er is tegelijk een betere samenwerking. Dat is nou zo leuk aan een onverwachte uitdaging als het maken van deze tentoonstelling!

De tentoonstelling van teQStiel is te zien in de Pieterskerk van 13 tot en met 16 mei 2020.

Hoofdbeeld: Werk van teQStiel-lid Marjolein van der Eijk.

> Meer over teQStiel lees je vanaf half februari hier op hun nieuwe website

Meer

Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
Esther Bornemisza - “Approaches” Modern Fiber Art
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief