De Deense beeldend kunstenaar Inger Odgaard (1967) creëert kunst die de grens tussen ruimte en leegte verkent. Met technieken zoals breien en haken geeft ze vorm aan organische, cocon en skeletachtige sculpturen die een gevoel van zowel groei als stilstand oproepen. Haar werk draait om transities en het spel tussen aanwezigheid en afwezigheid van materie en emoties.
Teskt: Karmen Samson
Op vijfjarige leeftijd leerde Inger breien, en werd al snel een tweede natuur voor haar. Door de jaren heen heeft ze een enorme schat aan kennis en ervaring opgebouwd, wat haar de vrijheid geeft om haar ideeën om te zetten in tastbare sculpturen. Voor Odgaard is breien geen doel op zich, maar een middel om haar creaties vorm te geven, zonder dat technieken haar beperken. ‘Ik volg geen vaste breipatronen of regels, ik brei gewoon vrijuit mijn verbeelding.’
Breien voor de vorm
Wanneer Inger een idee krijgt voor een sculptuur, is het selecteren van de juiste materialen en technieken essentieel. Het soort garen is hierbij niet zozeer van belang; nadat de sculpturen klaar zijn, verhardt ze ze,om de ruimtelijkheid te versterken, gedeeltelijk of volledig met een zelfontwikkelde verhardingstechniek. Inger vertelt dat ze altijd open probeert te blijven staan voor wat er tijdens het proces kan ontstaan.
Open verbindingen
Inger maakt in haar sculpturen gebruik van verschillende breitechnieken, zoals bubbels, lussen en ringen die een gevoel van ruimtelijkheid en transparantie oproepen. “Al mijn sculpturen bevatten gaten, of ik ze nu bewust creëer of dat ze ontstaan door de techniek die ik gebruik.” Zo breit ze soms ruimtelijke vormen, en andere keren maakt ze platte stukken die uiteindelijk worden samen gehaakt tot een driedimensionale vorm. De gehaakte verbindingen blijven vaak zichtbaar, zelfs nadat ze de sculpturen in haar zelfontwikkelde techniek met verschillende materialen heeft bewerkt. Dit is goed terug te zien in haar serie Between Spaces.
Het onzichtbare zichtbaar maken
Deze gehaakte verbindingen vertellen een persoonlijk verhaal, “ik ben opgegroeid in een gezin waar praten over gevoelens niet vanzelfsprekend was. Mijn sculpturen gebruik ik als een manier om mijn emoties te uiten. Het zijn uitdrukkingen voor hetgeen waar ik geen woorden voor heb.” Zo maakt Odgaard wat onzichtbaar is zichtbaar.
https://www.instagram.com/inger.odgaard/