Kwetsbaarheid, geweld, delicatesse, spanning en nostalgie in het werk van Deniz Kurdak
Janet Lipkin laat zich niet beperken
Het kleurrijke oeuvre van de Amerikaanse kunstenaar Janet Lipkin (1948) is indrukwekkend en divers. Niet voor niets is haar werk inmiddels in belangrijke (Amerikaanse) museumcollecties opgenomen, waaronder het MET in New York.
Tekst: Sandra Mackus
‘Haken is als tekenen in de ruimte: één markering per keer, één steekje per keer’
Tolerance.
Klopt het dat je een verhalenverteller bent?
‘Mijn kunstwerken zijn een middel om verhalen te vertellen, persoonlijke en wereldse. Ik eer culturen die nog altijd ambacht gebruiken in hun alledaagse bestaan. Hoop is mijn drijfveer, zelfs als ik iets uitbeeld dat ik als oneerlijk beschouw. Dat zie je duidelijk in mijn werk Identity en Tolerance. Deze topsy-turvy poppen werden in Amerikaanse plantagekwekerijen gebruikt aan het begin van de negentiende eeuw. Ik hoop dat kijkers nieuwsgierig worden naar de betekenis en geschiedenis van deze pop.’
Daarvoor brei en haak je?
‘Voor het vertellen van mijn verhalen gebruik ik de techniek die mij het beste dient. Haken is als tekenen in de ruimte: één markering per keer, één steekje per keer. Er zijn daarbij geen beperkingen wat betreft vorm of kleur. Ik ervaar breien meer als lineair, plat en grafisch. De magie van het creëren – al dan niet gepland – prikkelt mij.’
Worry doll.
Je hebt ook met de machine gebreid.
‘Ik heb jarenlang met de machine gebreid. Maar het met de hand breien zorgt voor een intieme, tastbare ervaring. De boven- en onderkant van mijn panelen brei ik willekeurig, de grafische afbeeldingen in het midden zijn vooraf uitgetekend. Het is een uitdaging om je niet te laten beperken door de twee kleuren die je per rij kunt gebruiken. Ik werk mijn gebreide panelen af met randen die zijn geborduurd en verfraaid met verschillende textieltechnieken.’
Je maakte eerder ook ARTWEAR.
‘Ik ben in 1969 begonnen het lichaam als canvas te gebruiken. Zodra het lichaam bewoog, kwam de vorm tot leven. Twee decennia later is de pop een metafoor geworden voor het vertellen van verhalen. Het lichaam van de pop was en is nog altijd mijn uitdrukkingsvorm.’
Tolerance.
Ben je met nieuwe projecten bezig?
‘Ik werk momenteel aan een gebreid paneel over transformatie. Een terugkerend thema. Het werk is half vrouw, half vogel. Het gezicht en de vleugels zijn van een vogel, terwijl het lichaam wordt gekooid in een Victoriaanse jurk. Ik onderzoek het contrast tussen de beperking die een jurk oplegt op vrouwenlichamen en de vrijheid die een vogel symboliseert.’
Naar de website van Janet Lipkin.
Meer
Tribute to Karina van Vught - A Life Dedicated to Fiber Art
José Ras en haar Sous-vêtements, een verlangen voorbij functionaliteit
Together in Diversity’ bij High Five Art Galerie