Het kwetsbare borduurwerk van de Nederlandse kunstenaar Karola Pezarro is gebaseerd op een gevoel van verwondering over de kwetsbaarheid van het leven, over het verstrijken van de tijd, over het geheugen en de complexiteit van het menselijk denken. Zij verkent deze thema's door middel van borduurwerk, sculpturen en video's. In haar ragfijn geborduurde ‘groepsportretten’ overlappen gezichten elkaar soms, of ze zijn verstrengeld, roepen verborgen gedachten, herinneringen en emoties op.
Tekst: Dorothé Swinkels
Haar werk gaat over wat het betekent om mens te zijn, over wat we met ons meedragen, zowel zichtbaar als onzichtbaar, over angsten, geheimen en uitwaaierende gedachten, over hoe we ons verhouden tot binnen- en buitenwereld, over jezelf en de ander, over herinneringen. De werken vertegenwoordigen het bewustzijn van het onbegrijpelijke, gaan over een heel persoonlijke wereld. Vaak plaatst Karola meerdere ‘figuren’ bij elkaar. Dit creëert relaties en een spanning in het werk, een vermoeden van een verhaal of sfeer. Vaak interageren de figuren met elkaar en komen samen in een groep die zich uitstrekt over de muur. Ze noemt zichzelf een beeldbouwer.
Diepte en focus
Haar figuren ontstaan meestal al tekenend of schilderend. Tijdens dit proces onthullen ze zichzelf als het ware. De kunstenaar stelt zich daarbij open voor het onverwachte, onbegrijpelijke, het schijnbaar overbodige. Net als in het leven zelf. Opvallend is dat uit haar figuren kleurrijke en onverwachte vormen opzwellen die zich verspreiden zoals hoeden, bloemen en zelfs gezichten. ‘Borduren is een intens proces. Waar een werk eerst verschijnt in een snelle tekening of aquarel, voegt het langzame proces van borduren diepte en focus toe’.
Hoe en wat
Omdat herinneringen zo fragiel zijn, was de ‘ontdekking’ van het borduren voor de kunstenaar cruciaal. ‘Voor het maken van de werken heb ik een eigen techniek ontwikkeld, die je een samensmelting van tekenen, borduren en weven kan noemen. Je zou kunnen zeggen dat ik tegelijkertijd teken, borduur en weef met behulp van een naaimachine. Mijn borduurwerken bestaan voornamelijk uit garens (soms met een toevoeging van bijvoorbeeld stukjes vilt) en zijn transparant. Ik hou van het fragiele, tere en de eigenwijsheid van garens en draden. Onregelmatigheden en imperfecties zijn altijd aanwezig. Die zijn betekenisvol voor mij, ik denk dat ze een belangrijk onderdeel van schoonheid zijn.'
Uit draad ontstaan
Karola voelt zich intens verbonden met de personages in haar werken, die ze tegelijkertijd als autonoom beschouwt, alsof ze uit zichzelf uit draad zijn ontstaan. ‘De onderdelen van haar werken hangen enkele centimeters van de muur, waardoor schaduwen, ruimtelijkheid en een kwetsbare lichtheid ontstaan. Samen met Aris de Bakker vormt Pezarro sinds 2014 het duo Akunzo, dat ‘site-specific’ installaties, veelal met natuurlijke materialen, realiseert.
https://www.instagram.com/karolapezarro/