LeBrie Rich maakt een statement met haar nostalgie in vilt

“Felt Grocery” van de Amerikaanse kunstenaar LeBrie Rich (1986) bestaat uit twintig vilten facsimile’s op ware grootte: merkproducten die op wereldschaal massaal worden geproduceerd. Zij wil hiermee een politiek statement maken als commentaar op de (Amerikaanse) kapitalistische voedingsmiddelenindustrie. Tegelijkertijd laat zij ruimte voor een nostalgisch herkennen. 

Tekst: Dorothé Swinkels

LeBrie: ‘Ik begon met deze serie kort nadat Donald Trump in 2016 werd gekozen. Ik voelde dat ik iets moest doen wat mij en de mensen om mij heen gelukkig zou kunnen maken.’

‘Een merk als Nestlé beschouw ik als kapitalistisch en toch zitten de producten sinds mijn geboorte in mijn bewustzijn’

Verlangen & verleiding

Voor haar staan de uiterst nauwkeurig gerepliceerde producten voor plezier, verlangen en verleiding, maar ook voor iets anders. LeBrie doet namelijk, al werkend, onderzoek naar wat het betekent om mens te zijn in een tijdperk van industriële eenvormigheid en kapitalisme.

Vilthertogin

Al sinds 2004 doet de “The Duchess of Felt”, zoals LeBrie ook wel wordt genoemd, onderzoek naar de visuele mogelijkheden en de emotionele resonantie van vilt. LeBrie: ‘Ik houd van de gerichte aandacht die nodig is om elk product zo nauwkeurig mogelijk na te bootsen, besteed veel aandacht aan het juiste gebruik van kleuren, logo’s en tekst met respect voor de duizenden uren menselijke creativiteit om deze logo’s iconisch en begeerlijk te maken. Ik ben geen viltpurist; ik beleef maakplezier aan het combineren van natvilt, naaldvilt, borduren en appliqué om de look te krijgen die ik wil.’
De bijna onweerstaanbare zachte textuur van het vilt en de vele uren werk die duidelijk aan elk stuk zijn besteed, nodigen de kijker uit om de verbinding met vertrouwde producten, totem van onze wegwerpcultuur, te vertragen en te (her)overwegen.

Kapitalisme en cultuur

LeBrie licht toe dat de voedingsmiddelen die ze kopieert haar een dubbel gevoel geven: ‘Merken als Kraft en Nestle beschouw ik als kapitalistisch en toch zitten hun producten en merken sinds mijn geboorte in mijn bewustzijn, door gerichte reclame, door het boodschappen doen met mijn moeder. Voedsel brengt ons samen, het is een middel om te socialiseren, te vieren, liefde en genegenheid te tonen, het kan ons binden aan thuis, onze jeugd, gezamenlijke maaltijden en cultuur.’
Ook de serie “Sugar Spin”, replica’s van snoepgoedartikelen die verkrijgbaar zijn in bijna elke winkel, roept bij haar publiek sterke herinneringen op.

> Naar de website van LeBrie Rich

Hoofdbeeld: LeBrie Rich, assortiment verpakte levensmiddelen (foto: Dan Kvitka).

Meer

SOFT! De helende kracht van textiel bij Gallery Rademakers
Inger Odgaard breit tussen ruimte en leegte door
Together in Diversity’ bij High Five Art Galerie
Muriel Gallardo imiteert de vormen en constructies van nesten
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief