Meg Roberts Arsenovic verwerkt geschiedenis Virginia in kleurrijk nepbont

De Amerikaanse kunstenaar Meg Roberts Arsenovic (1987) gebruikt in haar werk vaak verleidelijke texturen in een helder en naïef kleurgebruik. Aan de basis van haar werk staat haar onderzoek naar de koloniale en geografische geschiedenis van de staat Virginia. Specifieker: de Tidewater-regio rondom West Point, aan de Atlantische kust. Haar wat saaie geboortedorp bleek voor de komst van de Europeanen niets minder dan het culturele epicentrum van inheemse stammen. En er wachtten haar meer verrassingen.

Tekst: Wouter de Vries

Megs interesse in de geschiedenis van Virginia werd aangewakkerd tijdens een residentie in Haystack Mountain School of Crafts, in de staat Maine. Daar onmoette zij Hitoko Okada, een kunstenaar en verteller. “Zij vroeg mij wat te vertellen over de geschiedenis van Virginia”, vertelt Meg. “Ik realiseerde mij dat ik niet verder kwam dan het herhalen van de bullet points die ik als kind in groep vier van de basisschool aangereikt heb gekregen. Ik werd mij toen bewust van mijn eigen opervlakkige kennis. In mijn werk speel ik met het contrast tussen het kinderlijke en naïeve begrip dat mij op school is bijgebracht, en een gewaagder waarheidsgetrouw begrip.”

“Wat ik heb geleerd, is hoe weinig ik van de geschiedenis van mijn regio weet, en hoeveel meer er nog te weten valt.”

Ongemakkelijke waarheden

Om meer te weten te komen over de geschiedenis van Virginia ging Meg naar de plekken die ze als kind tijdens schoolreisjes had bezocht, en leerde erover. Bovendien verslond ze “honderden kilo’s” aan bibliotheekboeken, en sprak ze met een historicus. Een van de ongemakkelijke waarheden die Meg tijdens haar onderzoek opdeed, was het feit dat de rurale omgeving waarin zij opgroeide voor de komst van de Europeanen een cultureel epicentrum was, genaamd Werowocomoco. Dat was de hoofdstad van de Powhatan Confederacy, een machtige en bloeiende samenleving van inheemse stammen. “Ik beschouwde West Point altijd als het tegenovergestelde van een cultureel epicentrum. Wat een rijkdom om te weten dat dat eeuwen geleden anders is geweest.”

Virginia

Dit jaar, in 2019, wordt in Virginia de vierhonderdste verjaardag herdacht van gebeurtenissen die hebben geleid tot de stichting van de huidige Verenigde Staten. “De representatieve democratie werd in Virginia ingevoerd”, vertelt Meg. “En enkele weken later werden de eerste tot slaaf gemaakte Afrikanen gebracht naar een landtong genaamd ‘Point Comfort’, om vervolgens naar Jamestown, vlak bij West Point, vervoerd te worden. Dat was de start van een gruwelijke erfenis, waarvan de sporen vandaag de dag nog steeds zichtbaar zijn.” Nog een ongemakkelijke waarheid.

Marine target

In haar serie “Marine target” heeft Meg haar besef verwerkt dat zich onder de aardoppervlak van de Tidewater-regio een enorme verborgen krater bevindt, de Chesapeake Bay Impact Crater. De inslag van een meteoriet verwoestte een groot deel van Virginia en veroorzaakte vloedgolven tot aan de kusten van Europa en Afrika. Als kind had Meg dit nooit geweten. Deze geologische gebeurtenis is een centrale metafoor in haar werk geworden. Wat voor geheimen herbergt haar regio nog meer? In haar kunst verwerkt Meg voortdurend nieuwe informatie. Haar boodschap? Kijk beter, naar je eigen omgeving, en sta ervoor open om te leren. Ook als je op ongemakkelijke waarheden stuit.

Pocahontas

Als je het kleurrijke werk van Meg beschouwt, denk je niet meteen aan kolonialisme, slavernij of uitroeiing van inheemse volken. Toch is er een link, want Meg gebruikt kleuren uit die scènes uit de Disney-film Pocahontas die een onuitwisbare indruk op haar hebben achtergelaten. Deze film was haar eerste introductie tot de geschiedenis van Virginia. De animatiefilm speelt zich af in haar regio en is een zwaar geromanticeerd verhaal vol onwaarheden over het leven van de Powhatan-indiaanse prinses Pocahontas en de Engelse ontdekkingsreiziger John Smith.

Muppets

“Maar ook de Muppets zijn een inspiratiebron”, vertelt Meg erachteraan. “Ken je die enige volwassenen vrouw in die show? Ze is zo mysterieus. Van haar zie je nooit meer dan haar benen en kleurrijke kousen.” Met het naïeve kleurgebruik legt Meg ook een link met haar eigen naïeve kennis van haar omgeving. Daarbij: “Wanneer je de kleuren naast elkaar plaatst, dan vibreren en pulseren zij. Het is moeilijk om naar te kijken. Your eyeballs bounce all over the place."

Nepbont

Haar werkwijze heeft Meg ontwikkeld tijdens de residentie in Haystack. “Omdat Haystack vrij afgelegen ligt, kon ik alleen werken met de materialen die ik in de auto had meegenomen.” Meg werkte eerst met hele panelen nepbont. Toen ze merkte dat ze niet zou uitkomen met het materiaal, sneed ze het nepbont in smalle stroken. Voor haar werk maakt Meg eerst tekeningen op papier, legt ze deze op een lichttafel, en lijmt er stroken nepbont op. Zo schept ze haar verleidelijke texturen.

Inspiratie

Naast Do Ho Suh en haar mentoren Sonya Clark en Susie Ganch heeft Meg zich laten inspireren door de in Virginia geboren schilder Cy Twombly, die abstracte schilderijen maakt waarin hij de wereldgeschiedenis verwerkt. Meg: “Het is heel gerustellend om te weten dat er iemand is geweest die een gelijksoortig pad heeft bewandeld als waar ik mij nu op bevind.”

> Naar de website van Meg Roberts Arsenovic

Meer

De veelkleurige verticale kleurverlopen van Ulrike Martha Zimmerman
Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief