"Migrating Textile": de menselijke maat van textiel

In kunstruimte Nieuw Dakota in Amsterdam-Noord is textiel werk te zien van Preta Wolzak, Maja Bajević, Eylem Aladogan en anderen. Het menselijke – of het gebrek daaraan – staat in deze expositie centraal. “Migrating Textile: The Senses in Jeopardy” is nog te zien tot en met 15 juni 2019.

Tekst: Mare van Koningsveld

Het was de uitvinding van het weefgetouw die de industriële revolutie in de achttiende eeuw van start liet gaan. Technologische ontwikkelingen zetten een tijd van vooruitgang, maar ook van verval op sommige gebieden in gang, zo betoogt kunstenaar Maja Bajević in haar videowerk Arts, Crafts and Facts (2015). Met een in werking zijnde weeffabriek in voormalig Joegoslavië als achtergrond, wordt daarin door een koor een operavoorstelling opgevoerd. De monotone klaagzang, die begeleid door het gestamp van de weefgetouwen bijna een soort mantra wordt, beklaagt de macht van de industriesector en grote bedrijven tegenover de machteloosheid van de arbeidersklasse.

“Het pleidooi voor de menselijke maat, waarvan textielkunst de kleine, intieme uiting kan zijn, is in deze expositie duidelijk een rode draad”

Losjes gecureerd

Het werk van Bajević is onderdeel van de kleine expositie “Migrating Textile: The Senses in Jeopardy” in kunstruimte Nieuw Dakota in Amsterdam. Hoewel de tentoonstelling met betrekking tot textiel wat losjes is gecureerd – niet alle werken hebben een duidelijke link met textiel – is het pleidooi voor de menselijke maat, waarvan textielkunst de kleine, intieme uiting kan zijn, duidelijk een rode draad. Zoals Bajević de menselijke proportie en de textielambacht weer terugbrengt in de grote anonieme industriële hal, zo presenteren ook de andere kunstenaars het persoonlijke of het menselijke, of juist het gebrek daaraan, in hun werken.