Kwetsbaarheid, geweld, delicatesse, spanning en nostalgie in het werk van Deniz Kurdak
Minke van de Zande over het maakproces van “Surimono in Silk”
De Nederlandse kunstenaar Minke van de Zande (1974) vertelt in TxP (Textiel Plus) 249, dat eind augustus 2019 verschijnt, over haar onderzoek naar kleur voor haar serie “Surimono in Silk”. Dat is een serie textiele reconstructies van Japanse prenten van Yashima Gatukei in zijde en draad. In dit artikel op onze website licht Minke stapsgewijs het maakproces van haar eerste textiele reconstructie toe.
Tekst: Minke van de Zande
> Lees het interview met Minke van de Zande in TxP (Textiel Plus) 249
Stap 1: Tekenen
Na een intensieve kleurenstudie is het tijd om de kennis in praktijk te brengen. Hoe krijg je een Japanse prent van tweehonderd jaar oud op een zijden lap? Ik start met een gedetailleerde tekening in permanente inkt op de stof. Die plak ik vervolgens met tape vast op een harde ondergrond. Voor volgende prenten pak ik dat anders aan; ik span de stof eerst in een raam en heb speciale ondersteuningsplanken en doordrukpapier tot mijn beschikking. Ik teken niet meer dan contouren, die in de loop van de tijd ook nog verdwijnen.
Stap 1: Een gedetailleerde tekening in permanente inkt op stof (foto: Minke van de Zande).
Stap 2: Eerste laag van de kimono
Vervolgens start ik met de eerste laag van de kimono. Ik breng een aantal accenten aan die het hele maakproces zichtbaar blijven. Het hoofd zit nog vast aan de kimono. Al bij de tweede prent uit de serie zitten hoofd en andere witte delen van de vrouw los van elkaar, om flexibeler met de onderdelen om te kunnen gaan.
Stap 2: De eerste laag van de kimono (foto: Minke van de Zande).
Stap 3: Tweede laag van de kimono
Dan werk ik aan de volgende laag van de kimono. Ik zoek uit welke laag eerst moet: rood, blauw, paars of geel. Uiteindelijk kies ik voor rood als tweede laag, want de rand van haar kimono is rood. Vanaf die rand komen er meer kleuren in de kimono en zijn er meer motieven te zien.
Stap 3: De tweede laag van de kimono (foto: Minke van de Zande).
Stap 4: Patroon knippen
Op de originele prent zit een gekruld motief op een donkerblauwe ondergrond. Het restant zijde in de geschikte kleur is satijn-geweven en glad. Toch moet ik hier een patroon uit knippen. Uiteindelijk teken ik het patroon erop met een stofcarbon die een permanente afdruk geeft. Ik kom er al snel achter dat “permanent” op satijn-geweven zijde een rekbaar begrip is. Uiteindelijk kost het knippen van het lichtblauwe motief mij twee scharen en een ontstoken duim vanwege het ingespannen vasthouden van de schaar. Ondertussen maak ik ook nog de ondergrond bij de bloemmotieven, die verschillend van kleur zijn. Pas helemaal aan het eind, als de hele kimono voorzien is van het lichtblauwe bloemmotief, kan ik zien of ik de juiste kleur bij het juiste bloemetje heb geknipt. Want er zit nog geen verband in het werk en ijkpunten ontbreken nog.
Stap 4: Het knippen van het blauwe patroon (foto: Minke van de Zande).
Stap 5: Kumihimo-koord
Om de vierkante knoop te maken, op de prent hangend aan het boekentafeltje, heb ik kumihimo-koord nodig én een vierkante knoop. Alleereerst is het maken van het koord een uitdaging want dit is gemaakt van platte, anderhalve millimeter dikke zijde. Daarvoor heb ik speciaal klein gereedschap nodig. Een onbuigzaam plastic rondje, gevonden in de schuur, biedt uitkomst. Na wat zagen en vijlen heb ik een instrument dat de platte zijde tijdens het maken bij elkaar houdt.
Stap 5: Het maken van het kumihimo-koord van platte zijde (foto: Minke van de Zande).
Meer
Tribute to Karina van Vught - A Life Dedicated to Fiber Art
José Ras en haar Sous-vêtements, een verlangen voorbij functionaliteit
Together in Diversity’ bij High Five Art Galerie