Wateroplosbare folie of wateroplosbaar vlies is een kunstmatige stof die oplost in water. Er bestaan verschillende soorten. Verwarrend is dat eenzelfde soort onder verschillende namen te koop is. Dit komt doordat fabrikanten hun eigen merknaam voeren. TxP verkoopt "water soluble fabric", dat eruitziet als plastic folie. Er is een dunne en een dikke kwaliteit.
Wateroplosbare folie of wateroplosbaar vlies gebruik je als een tijdelijk steunmateriaal bij machinaal borduren of naaien. Na afloop los je het steunmateriaal op in water. De genaaide steken blijven over. De creatieve mogelijkheden zijn legio. Je kunt er bijvoorbeeld een transparante, kantachtig borduurwerk mee maken, maar ook een nieuwe stof van breigarens en restjes stof.
Er zijn twee basismethodes om met wateroplosbare folie te werken: vrij machinaal borduren en de sandwichmethode. Bij vrij machinaal borduren schakel je de transporteur van de naaimachine uit. Je handelingen bepalen de grootte en de richting van de naaisteken. Bij de sandwichmethode leg je tussen twee lagen wateroplosbare folie draden, garens, kleine lapjes, lintjes enzovoort. Dit pakketje stik je door, zodat er verbinding ontstaat tussen alle losse onderdeeltjes en daarmee een nieuwe stof.
Hierbij maken de stiklijnen op een natuurlijker manier deel uit van de nieuwe stof. Of je een borduurring gebruikt, is afhankelijk van de grootte en dikte van het pakketje.
Het eindresultaat dat je beoogt, bepaalt de afwerking van een werkstuk. Soms is het juist speels als er draadjes en stukjes stof los hangen. Eén of meerdere keren extra stikken langs de randen is dan voldoende. Desgewenst kun je randen stevig en recht maken door de wateroplosbare folie om te vouwen en de randen nog eens door te stikken, eventueel met een zigzagsteek.
Na het naaiwerk los je het steunmateriaal op in water. Knip eerst de overbodige folie weg. Om een werkstuk goed in vorm te houden, kun je het met spelden vastzetten op piepschuim. Na drogen eventueel strijken (aan de achterkant en niet te warm).