Textielkunst in tijden van corona [online expositie]

Tears, Petra Koenen

"In mijn kunst combineer ik graag schilder- en textielkunst. Met dit werk heb ik mijn eigen gevoel proberen uit te drukken, een gevoel dat veel mensen misschien herkennen. Aan de buitenkant zie je mijn 'bloemen-gezicht'. Vrolijk en kleurrijk. Maar vanbinnen ben ik soms ook verdrietig en angstig. Een gevoel dat ik in mijn dagelijks leven en werk, het onderwijs, probeer te verbergen."

Koestering, Monika Auch

"De sculptuur Koestering uit 2019 is geïnspireerd op de textielcollectie van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. In de Oudheid was het in textiel wikkelen van overleden mensen en dieren een laatste liefdevolle aanraking, het bouwen van beschermende lagen, een container. Dit aandachtige ritueel lijkt op de choreografie in de handweverij, het precieze scheren van een ketting en het heen en weer gaan van de weefschuit, de grafische patronen van weefpatronen. Door de uitbraak van de pandemie kregen ‘aanraken en koesteren’ nieuwe, actuele betekenissen. Hoe ziet koestering zonder aanraken eruit?'

Mia Meijers

“In deze bizarre tijden is het gemis aan contacten, met name voor ouderen, ingrijpend. Contacten via social media zijn niet voor iedereen mogelijk. Schrijnend zijn de "raambezoeken" van kleinkinderen aan grootouders of andersom. Soms zijn ze zo pijnlijk dat er maar van afgezien wordt, omdat even een knuffel geven niet mogelijk is.”

Antivirus, Erika Hoogesteger

"O, virus Corona wat doe je ons aan!
Besmetting, zieken, overlijdens, mondkapjes
geen sociaal leven iedereen is ontdaan.

Je bent net zo explosief als de Corona van de zon
Wel met dit grote verschil
dat ik hier niet kiezen kon.

Wel of geen deelname aan dit fenomeen,
tegen de zon kan ik me beschermen.
Wat ben jij toch intens gemeen.

Samen krijgen we jou wel klein
door inzet van eigen verantwoordelijkheid
wetenschap en verzorgenden winnen we terrein

De Kunsten dragen hierin ook hun steentje bij,
met tegengif tegen angst
want een virtueel inkijkje maakt ons blij."

askeriKa

Time(s), Monica Pini

"I participated in an online Community Stitch Challenge organised by Textileartist.org, and I followed a workshop by the artist Richard McVetis. The challenge consisted in using four Couching techniques while focussing on the experience of time: taking time, measuring time, feeling the slowness and rhythms of hand stitching, enjoying time to reflect. I took five old lace coasters and stitched on them using a hoop, black lace cotton thread and red silk thread. My experience of time felt in strong contrast with that of the lacemaker. I found it hard to even imagine the time-consuming effort made to achieve that fine, precise, detailed lace. My work had just an echo of it in the two pieces, Silent and Tight, where the sewing was repetitive and had the feeling of a ritual."

0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief