Textiele collages als visuele fulminaties: het werk van Paul Yore

In Museum Rijswijk is momenteel de Textiel Biënnale Rijswijk 2019 te zien. Frank van der Ploeg, die de catalogus heeft verzorgd, heeft voor TxP (Textiel Plus) vijf teksten over de deelnemende kunstenaars bewerkt. Deze week is het de beurt aan de Australische textielkunstenaar Paul Yore (1987).

Tekst: Frank van der Ploeg

Als tegenhanger van de parodie (inhoudelijk de draak steken) kent de literatuur/dichtkunst de travestie; bij een min of meer gelijke inhoud veranderen dan vorm en stijl. Verkleden (Latijn: travestire) voor volwassenen. Je kunt inhoud ook op een andere manier ver-kleden: je maakt (wand)kleden van hetgeen je met de wereld te delen hebt. Weven – draad voor draad opbouwen vanaf een nulpunt – is een optie. Paul Yore pakt het anders aan. Hij hergebruikt bestaand beeld. Met installaties en textiele collages vuurt hij zijn visie de wereld in.

"Met textiele collages vuurt hij zijn visie de wereld in"

Kunst van de overdrijving

Een meer voor de hand liggende associatie met het begrip ‘travestie’ is de schromelijke overdrijving – meestal door mannen – bij de transformatie naar het andere geslacht. Dragqueencultuur drijft op camp, kunstmatigheid, slechte smaak, overdrijving en ironie/zelfspot (tongue-in-cheek). De definitie is van Yore. Wie de film The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert (1994) heeft gezien, herkent het beeld. Zijn wandkleden zijn kleurige explosies, waarin het aandacht vragen voor politieke onderwerpen tot – heftige – kunst is verheven.

Trumps shit

Waar collageren eerst verscheurt, heelt het ook, zij het niet als voorheen. Bij Paul Yore leiden dergelijke verbouwingen tot een wijdbeens zittende naakte Osama bin Laden met de (nog ongeschonden) Twin Towers in zijn handpalmen (Spectacular Spectecular, 2016). De meeste aandacht trekt zijn kruis, alwaar een reusachtige penis voortspruit als Pinokkioneus van een strontsprekende Donald Trump.

Ejaculerende woordenstroom

Deny Everything (2018) lijkt een aanklacht tegen de kerk (seksueel misbruik) en vooral het blanke superioriteitsgevoel. Ook Let Us Not Die From Habit (2018) neemt religie en gewoonten (Habit = habijt én gewoontehandeling) op de korrel. Zoals wel vaker wisselen beeld en taal elkaar in moordend tempo af. Woorden zijn soms samengesteld uit losse letters als in een dreig- of chantagebriefje, dan weer in zijn geheel ontleend, zoals de ‘plaatjes’ variërend wortelen van hobbyhandwerk tot foto’s. De centrale, grotendeels geschilderde, figuur heeft deze keer een keurig zwart vierkantje waar het geslachtsdeel achter schuilgaat, maar de woordenstroom uit het kruis ejaculeert er op los.

Paul Yore’s kunst is geen keurige ingezonden brief in de krant, maar een visuele fulminatie, een amalgaam van hele en halve statements.

> Naar de website van Paul Yore

Hoofdbeeld: Paul Yore, Deny Everything, detail.

Meer

Diana Yevtukh borduurt steken van hoop in bomen en muren
De blikopeners van Karen Pompe zijn blikvangers
Kwetsbaarheid, geweld, delicatesse, spanning en nostalgie in het werk van Deniz Kurdak
Tribute to Karina van Vught - A Life Dedicated to Fiber Art
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief