Anne van de Pas (1954) is de publiekswinnaar van de Textiel Plus Wedstrijd 2019. 556 mensen brachten tijdens het Textiel Plus Festival hun stem uit en het werk Fantasiewezens in blauw won overtuigend. Een borduurwerk, terwijl Anne op haar website vooral viltwerk toont. Hoe zit dat?
Tekst: Wouter de Vries
"Een aantal mensen zei tegen me: waarom laat je je borduurwerk niet eens zien? En toen zag ik de wedstrijd voorbij komen: misschien moet ik toch eens meedoen."
"Nee, dit werk had ik al gemaakt. Het werk was toevallig net af en het formaat voldeed aan de prijsvraagvoorwaarden en ik vind ‘m zelf mooi."
"Ik borduur voor mijn eigen welzijn"
"Ik werk altijd vrij. Ik zet een tekeningetje op en vervolgens borduur ik met een gewone stiksteek en één draadje DMC. Dat is fijn werk waar veel uren in gaan zitten. Aan Fantasiewezens in blauw heb ik in totaal een jaar gewerkt. Ik vind het een heel prettige manier van borduren. Door mijn fibromyalgie heb ik te maken met veel pijn, en door te borduren komen mijn hoofd en lichaam tot rust. Ik word er een beetje zen van. En het wordt steeds leuker; hoe meer ervaring ik heb, hoe mooier het werk wordt. Daarbij denk ik nooit aan grote thema’s; voor mij is borduren puur iets wat ik leuk vind om te doen. Zo ben ik ermee begonnen, en zo is het gebleven. Ik doe het voor mijn eigen welzijn."
"Ja, ze zag mij bezig met het tekenen van vormen en maakte toen zelf twee tekeningetjes. 'Oma, je kunt deze er ook op zetten', zei ze. Dat ik haar tekeningetje heb verwerkt, is een mooie stimulans voor Sophie. Ze is heel geïnteresseerd in textiel en alles wat daarmee samenhangt. Als ze bij mij langskomt, duikt ze meteen het atelier in, dat is de fijnste plek voor haar."
"Al heel lang, textiel is al mijn passie sinds ik zo klein was als Sophie nu is. In de jaren tachtig deed ik de Rotterdamse Snijschool in Amsterdam en heb daarna een jaar of twaalf als mode-ontwerper gewerkt. Vervolgens heb ik één jaar textiele werkvormen op de kunstacademie gestudeerd, maar uiteindelijk ben ik afgestudeerd op fotografie en film."
"Ik heb lang in de filmindustrie gewerkt, eerst als degene die de kleding deed, en daarna als productiemedewerker. Ik heb onder meer met de Argentijnse regisseur Alejandro Agresti gewerkt voor de VPRO. Toen kreeg ik helaas fibromyalgie; dan is het lastig om zeventien uur lang op een set te moeten staan. In 2000 heb ik het borduren opgepakt en in 2002 ben ik Vilt van Anne design begonnen. Ik maak vilten tassen van industrieel vilt, in strakke belijningen, en ik verkoop mijn werk online en in winkels in Delft. Daarnaast borduur ik nog steeds veel, zowel vrij werk als op mijn vilten tassen."