Joyce Overheul verandert haar foto's in fluwelen wandtapijten

In dit artikel aandacht voor de serie werken getiteld “Iranian Velvet” gemaakt door de Nederlandse multi-media kunstenaar Joyce Overheul. Ze maakte deze werken tijdens een residency in Teheran en na terugkomst thuis. Ze werkte verhalen uit van Iraanse kunstenaars en vrouwen die ze daar ontmoet heeft, foto’s die ze in de straten van Teheran heeft gemaakt en op haar verzoek gestuurde foto’s van situaties waarin Iraanse vrouwen zich heel gelukkig voelden. 

Tekst: Dorothé Swinkels

Joyce koos voor appliceren met fluweel (met soms een beetje borduurwerk) omdat de werking van de vleug bij fluweel sterk is. De kijker ziet, afhankelijk van de hoek waarin hij/ zij ten opzichte van een werk staat, dingen wel of niet.

De werken kunnen dus niet vanuit één perspectief bekeken worden, de kijker moet in beweging komen en de tijd nemen om ze volledig te kunnen overzien en doorgronden waardoor ze, wat Joyce betreft, het beste passen bij de verhalen die ze verbeeldt. En…. het werk "live" bekijken is eigenlijk het beste.

Grondig onderzoek

Joyce vertelt: ‘Mijn projecten zijn gebaseerd op onderzoek en ik ben dan ook vaak maanden, soms jaren bezig me in te lezen in een bepaald onderwerp, onderzoeken uit te diepen en informatie te verzamelen. Ik ben niet zo iemand die naar z'n atelier gaat om maar wat aan te rommelen en gewoon te beginnen, dat gaat met mijn soort projecten niet.'

"Ik ben niet zo iemand die naar haar atelier gaat om zomaar wat te rommelen"

Joyce: 'Als ik eenmaal duidelijk heb hoe ik mijn onderzoek vorm wil geven, bedenk ik wat voor werken ik globaal wil maken en hoe dat er ongeveer uit moet komen te zien en dan ga ik aan de slag.’
Bij deze serie “fluwelen” moet ook Joyce, om het effect te zien, vaak afstand nemen en de werken steeds weer vanuit verschillende hoeken bekijken. De gebruikte techniek is niet specifiek Iraans, de stoffen heeft ze lokaal gekocht.