De autonome, organische textielobjecten van Chris van Veghel lijken plantachtige en lichamelijke vormen te hebben

De Nederlandse vormgever en kunstenaar Chris van Veghel is zoeker en doener, zij werkt niet met één bepaald medium, wisselt wanneer de mogelijkheid zich voordoet of wanneer haar dat interessant lijkt. ‘Ik startte met beeldhouwen rond 1997, voordat mijn werk zich uitbreidde naar andere media’ Na een periode te hebben gebeeldhouwd ging Chris theaterkostuums in opdracht maken. Voor bepaalde karakters maakte zij ook de accessoires passend bij het kostuum en van daaruit ontstond haar tassenlabel chrisvanveghel.

Tekst: Dorothé Swinkels

Naast het ontwerpen en maken van tassen begon ze rond 2011 te experimenteren door van restmateriaal kleine 2.5 en 3-dimensionale textielsculpturen te maken. Chris gaat daarbij spelend en intuïtief te werk en probeert steeds mogelijkheden uit. ‘Gaandeweg kregen de textielobjecten steeds meer de overhand en kwam ik weer uit bij beeldhouwen, maar dan met textiel als medium. Mijn huidige autonome werk is niet meer gemaakt van dat restmateriaal’. Op dit moment schildert Chris ook, onder andere haar textiele objecten.

 

Ik begin met een geplande actie die mij tijdens het proces soms op andere gedachten brengt

Het proces
In het textiele beeldhouwwerk spelen eenvoud en het minimale een belangrijke rol. Ze herhaalt een simpele vorm talloze keren en bouwt daarmee een groot werk. Tactiliteit en bewerkbaarheid van het materiaal spelen daarbij mee. Ze gebruikt van canvas tot chiffon, waar haar inspiratie haar op een bepaald moment naar toe leidt. Constructie, ritme en herhaling zijn belangrijk, maar ook kleur, vloeiend vermogen of stevigheid kunnen een rol spelen. De organische vormen in het ‘witte’ werk lijken plantachtig maar ook lichamelijk van vorm.     

Werkwijze
Chris gebruikt een schetsboek, zowel om te schetsen als om ideeën te omschrijven. ‘Ik begin met een geplande actie die mij tijdens het proces soms op andere gedachten brengt, of het herschikken van ideeën die ik eerder had of het combineren van oud en nieuw werk. ‘Mijn ‘witte’ textielobjecten zijn opgebouwd/samengesteld uit kleine losse onderdelen, die samen een geheel vormen. Alle onderdelen zijn duidelijk te zien, ook openingen, rafels en draadjes. Ik breng met mijn meest recente werk versnippering/fragmenten bijeen (zie ook hoofdbeeld)’. Haar inspiratie: ‘iets doen, mooie zinnen in een boek, mijn persoonlijke omstandigheden, het dagelijks leven, iets op straat, de wereld’.

De buitenwereld
Op mijn vraag welke kunstenaars Chris inspireren antwoordt zij ‘heel veel, in een willekeurige volgorde zijn de belangrijkste: Renzo Martens, Walter Sickert, Domenico Gnoli, Maria Lassnig, MagriCe, Do Ho Suh, ViCor Hammershoi Inmiddels werkt zij aan een website voor zijn autonome werk.

Ga naar de Instagram @chrisvanveghel

 

Meer

De veelkleurige verticale kleurverlopen van Ulrike Martha Zimmerman
Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief