"Ik maak nooit een plan. Ik haal ook nooit iets uit. Ik laat mijn werk ter plekke ontstaan en anticipeer op wat er gebeurt. Er komt altijd wel iets moois uit." Deze aanpak is kenmerkend voor Christie Greeve, zowel voor haar textiele werken als haar fineliner-tekeningen. "Het voelt heel vrij, en zo werk ik het liefst."
Tekst: Angela van Paasen
Christie rondde de modevakschool af maar ging werken op de Intensive Care. Later, op de kunstacademie, zocht ze manieren om het zorgthema te verweven met haar kunst. In haar afstudeerwerk, een "anatomische les" bestaande uit een levensgrote pop en diverse organen, haakte zij haar twee passies aan elkaar. Al snel volgden de poppen uit de serie "Tribal". "De inspiratie voor deze poppen komt voort uit mijn reis naar Ghana, waar ik een paar maanden in een medische kliniek heb gewerkt. Ik houd erg van etnische kunst. De houten beelden die ik daar zag heb ik opgeslagen en daar ben ik naar gaan haken. Naast de poppen heb ik ook maskers gehaakt vanuit die inspiratie."
“Ik teken eigenlijk ook op mijn doeken, maar dan met haaknaald of borduurnaald.”
Christies poppen zijn een onmiskenbare kleuruitbarsting, en ook haar wool paintings – kleine gehaakte schilderijtjes met elk een eigen verhaal – zijn vrolijk gekleurd. "Als ik werk met wol en textiel gebruik ik graag kleur, dat zachte materiaal vraagt erom. Mijn tekeningen houd ik juist zwart-wit, kleur voelt dan niet goed." De twee stijlen lijken mijlenver uit elkaar te liggen, maar volgens Christie valt dat wel mee: "Het zijn twee totaal verschillende dingen, maar als ik aan het werk ben met textiel komt het tekenen ook naar voren. Ik teken eigenlijk ook op mijn doeken, maar dan met haaknaald of borduurnaald." Dat komt nog duidelijker naar voren in haar huidige project, "Draadtaal". "Ik rijg figuren op lappen stof. Mensfiguren in de lijn van de etnische kunst, maar ook meer grafische vormen, geïnspireerd op architectuur."
Kunst is voor Christie verweven met haar leven. "Zo heb ik een tijdje een atelier buiten de deur gehad, maar ik merkte dat dat voor mij niet werkte. Ik wil gewoon kunnen werken op het moment dat ik het voel. Ik ben er dagelijks mee bezig. Als ik niet creatief bezig ben, blokkeer ik." Ze laat haar creativiteit graag stimuleren door zich te omringen met andere creatieven. "Ik vind het fijn om feedback te krijgen. Dat is ook wat ik leuk vind aan exposeren; niet alleen mijn werk kunnen laten zien, maar vooral daardoor meer gaan nadenken over wat je doet en waarom."
Hoofdbeeld: Christie Greeve, "Bohemian", 2014, vrij gehaakt met acrylgaren, 1,80 meter hoog (foto: Aida Samaniego Tersmette).