Erin E. Castellan verstaat de kunst van het combineren met een minimale voetafdruk

Als reactie op ons huidige digitale tijdperk van gelikte schermen en snelle beelden creëert Erin E. Castellan kleurrijke, schilderachtige textielcollages met handborduurwerk, kralen, breiwerk, haakwerk en verschillende gevonden en beschilderde stoffen. Zij omarmt garens en andere textiele materialen als haar "verf" en geniet van het expressieve bereik dat deze tactiele materialen kunnen bieden, zoals het bij de kijker bevorderen van tactiele betrokkenheid.

Tekst: Dorothé Swinkels

Door werk te maken van wat al bestaat, verlicht de kunstenaar haar eigen bezorgdheid over de milieu-impact van onze materiële wereld. In plaats van nieuwe materialen te kopen hergebruikt ze bewust oude kleding, gordijnen, kralen en draden, die ze geërfd heeft van haar grootmoeder. Een bijkomend voordeel: dit soort materiaal draagt vaak de geschiedenis van een vorig leven met zich mee, een toegevoegde 'menselijkheid' die ze koestert.
Daarnaast ontwerpt en breit ze kleding van natuurlijke vezels, zoals merinowol, katoen, linnen en bamboe. Ook streeft ze naar het produceren van zo min mogelijk afval; afgedankte monsters van haar breibedrijf hergebruikt ze in haar textielcollages.

Bevrijdend experimenteren

De vraag ‘Kan ik werk maken met wat ik al heb?’ ziet Erin als een uitdaging. ‘Ik begin aan elk werk zonder vooropgezette ideeën of beelden en raak verwikkeld in processen die resultaten opleveren die ik me van tevoren nooit had kunnen voorstellen.’ Het combineren van meerdere bestanddelen in een werk ervaart de kunstenaar als bevrijdend, het dwingt haar innovatief/vindingrijk te zijn en te experimenteren met nieuwe combinaties.

Het schetsboek

Al werkend schuift ze stoffen en materialen van verschillende kleuren en texturen door elkaar, rangschikt en herschikt ze net zo lang tot iets haar aandacht trekt, een ‘Aha!’ teweegbrengt. ‘Er is een wonderlijk duw- en trekwerk tussen voor- en achtergrond waar ik voortdurend naar op zoek ben, een soort ruimtelijke trilling die een beeld levendig doet aanvoelen. Kleur helpt me om dit te bereiken’, aldus Erin. Een schetsboek ziet ze als een plek om notities in op te slaan die haar in de toekomst zullen voeden. ‘Als ik ooit een creatieve opkikker nodig heb, weet ik dat ik door mijn schetsboek kan bladeren’, merkt ze op.

Langzaam kijken

Erin is gefascineerd door de idee van langzaam kijken en hoopt dat haar werk de kijkers een beetje tot rust brengt, dat, als ze de tijd nemen het op zich in te laten werken, ze er schoonheid, verwondering en menselijkheid in zullen vinden. Ze is geïnteresseerd in hoe mensen zich met empathie en mededogen kunnen verbinden met hun omgeving. Een van haar werken stond als highlight in TxP 257.

Hoofdbeeld: Erin Castellan, A Bucket of Roses, handmatig borduurwerk op geverfde/uit stukken opgebouwde stof, 2020.
110 x 76 cm

Naar de website van Erin E. Castellan

Naar de Instagrampagina van Erin E. Castellan

 

Meer

De veelkleurige verticale kleurverlopen van Ulrike Martha Zimmerman
Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief