De Spaanse vanuit Engeland internationaal werkende kunstenaar Eva Fàbregas (1988) verlegt de grenzen van de beeldhouwkunst door site-specific installaties te maken die (in)directe tactiele betrokkenheid van het publiek mogelijk maken. De sculpturen waarmee ze haar installaties opbouwt doen denken aan lichaamsorganen en wulpse klieren, maar zijn ook geinspireerd door protheses en niet-menselijke levensvormen zoals koralen, poliepen en de voortplantingsdelen van planten.
Tekst: Dorothé Swinkels
De kunstenaar is gefascineerd door zachte materialen en gebruikt vaak roze, roodachtig of zacht okergeel voor de volumes die ze in de architectuur inbrengt en let er goed op hoe een installatie beïnvloed wordt door de mensen die zich er doorheen bewegen en alle dingen die in de ruimte gebeuren. Zij realiseerde onlangs in museum Hamburger Bahnhof in Berlijn de installatie “Devouring Lovers” (verslindende minnaars) bestaande uit 70 kleurrijke sculpturen, kokers gemaakt van lycra - een stof die gewoonlijk voor zwemkleding wordt gebruikt – die volume krijgen door de opblaasbare ballen die ze bevatten.
Gevoelsmatige keuzes
'Kleur is erg belangrijk. Mijn proces bestaat uit het omgaan met materialen en kleuren die verlangen oproepen, ik werk met een palet van kleuren die we relateren aan specifieke plaatsen, als ik bijvoorbeeld lila of mintgroen gebruik ben ik me ervan bewust hoe deze kleuren me laten voelen. Er zijn kleuren die me doen denken aan wellness of bepaalde schoonheidstherapieën, weer andere kleuren voelen meer lichamelijk, visceraal en libidineus aan'.
“Devouring Lovers”
De titel van deze installatie is multi-interpretabel. De surrealistisch aandoende installatie in Berlijn bestaat uit vleesachtige sculpturen die zich als verslindende geliefden rond de metalen liggers van de hal slingeren, sommige taps toelopend op de vloer, weer andere kruipend tegen de muren en het plafond. Soms lijken ze een beetje op slangen die net een prooi hebben verslonden of op reusachtige darmen. Het geheel wekt het idee dat de overname door de sculpturen niet geheel vreedzaam is verlopen, al doet het woord Lovers in de titel iets anders vermoeden. In ieder geval transformeert Eva de tentoonstellingshal van museum Hamburger Bahnhof in Berlijn.
Eerder
‘In een eerder project maakte ik sculpturen begeleid door audio waarbij ik het publiek uitnodigde om op de werken te gaan zitten en liggen, om er in zekere zin in op te gaan. Het was interessant om deze sculpturen te beschouwen als dieren, entiteiten of geliefden, zodat mensen ze zouden knuffelen en deel zouden worden van de werken. Dat lukte.