Het onverwachte en het schurende, het voedt het werk van Julia Couzens

In dit artikel aandacht voor recent werk van de Amerikaanse kunstenaar Julia Couzens (1947), uiterst kleurrijke mixed media 2D werken waarin de kunstenaar in een verrassend kleurenpallet diverse stoffen, waaronder veel tule, combineert met onverwacht geplaatste borduursteken. Zij voelt zich aangetrokken tot kleur maar beschouwt zichzelf niet als colorist. Kleurentheorieën zouden haar zoektocht naar juist de onverwachte kleurcombinaties die haar boeien, belemmeren.

 

Tekst: Dorothé Swinkels

 

Haar werken creëert Julia door te graven in de verzameling stoffen die ze heeft verzameld in kringloopwinkels en bij garageverkopen. Zij werkt met wat voorhanden is. Soms koopt ze een stof of garen om een hiaat te vullen. Maar vooral haar eigen verzameling ervaart ze als prettig onregelmatig en rijk. Zij probeert te zorgen voor orde in haar atelier, maar onvermijdelijk wordt het een hoop chaotisch “textielpuin” dat de neiging heeft om in kleine hoopjes door het hele huis uit te dijen.  

 

Losse eindjes, dissonantie en een draaglijk niveau van irritatie die door het werk circuleren, houden het levend en groen

 

Valkuilen
Haar verzameling stoffen en garens is als een composthoop die ze doorzoekt naar iets bruikbaar. Door verplaatsen, stapelen en sorteren schudt Julia zintuiglijke triggers los. Voor haar is alles even toegankelijk en bruikbaar, ze werkt met wat voorhanden is. Ze plant niet van tevoren, reageert intuïtief op de kwaliteiten en gedragingen van haar materialen, waarbij ze valkuilen zet om haar formele en conceptuele gewoonten te laten “struikelen”. ‘Hoe langer ik werk, hoe meer ik geïnteresseerd ben in het ontdekken van omstandigheden die mijn vooroordelen over de ingrediënten voor kunst openbreken’.

Kleur
‘Losse eindjes, dissonantie en een draaglijk niveau van irritatie die door het werk circuleren, houden het levend en groen. Als ik tule in lagen leg, ontdek ik onbenoembare tinten met een buitengewone zintuiglijke lading. Deze raadselachtige waas van tule doorboord door de precisie van de draad heeft hetzelfde expressieve potentieel als tekenen of schilderen. Ik ben begonnen met tekenen omdat ik dat kon.  Maar iets goed kunnen is niet voldoende reden om het te doen’. Afgestemd zijn op het huidige moment en ontvankelijk zijn voor deze kwaliteiten is Julia’s dagelijkse opgave. 

 

Woordeloze mijmering
Zoals de resolute ritmes van flamenco of de erotiek van kleding haar verleiden tot een woordeloze mijmering streeft Julia ernaar mijmering op te wekken bij haar kijkers. ‘Ik hoef niet begrepen te worden. Ik hoef niet gezien te worden. Toegeven aan mijmeringen is genoeg. Het is misschien wel alles’.

juliacouzens.com/

www.instagram.com/julia_couzens/

 

Meer

Haken en breien, het feministische statement van Louise Pappageorge
Gemengde gevoelens over ons online leven – Pauline Nijenhuis in expositie Folding Ambivalence
Van vorm veranderende sculpturen van Lou Baker
Natalia Martinez combineert vakmanschap met kunst in creatieve vrijheid
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief