De veelkleurige verticale kleurverlopen van Ulrike Martha Zimmerman
Lenneke Overmaat vindt haar eigen handschrift
Haar werk is grotendeels autobiografisch, het dagelijks leven blijkt voor de Nederlandse kunstenaar Lenneke Overmaat een onuitputtelijke inspiratiebron. Sinds begin 2010, ze had vanaf 1990 vooral geschilderd, wees kunstenaar Pietsjanke Fokkema haar een nieuwe weg door haar uit te dagen dicht bij zichzelf te blijven en meer te gaan tekenen en schrijven. Sinds die tijd heeft Lenneke meer en meer haar eigen handschrift gevonden.
Tekst: Dorothé Swinkels
Ze voelt, neemt waar en verwerkt gebeurtenissen en ervaringen, registreert als het ware haar omgeving en zet die om in een eigen beeldtaal.
Lenneke Overmaat, "Verbeelde Herinneringen", (2017).
Dat resulteert in verschillende werken veelal getekend of genaaid op (handgeschept) papier: tekeningen, dagboeken, (wand)objecten en papieren stoffen. In haar “tekenschrijfsels” verbindt de kunstenaar beeld met taal of andersom.
Lokta-papier
Lenneke werkt spontaan en intuïtief, haar werk ontstaat al doende. Ze heeft vooraf wel een plan om een serie over een bepaald thema te maken, maar werkt het niet uit in een schetsboek, bang om haar spontaniteit te verliezen en ook om ruimte te laten voor het toeval dat tot aangename verrassingen kan leiden, ze werkt graag met handgeschept “Lokta” papier uit Nepal, dat heel sterk is.
Lenneke Overmaat, "Woorden van Troost", (2020).
Ze kan het scheuren, vouwen, verven, plakken, naaien en erop tekenen. Ze beschouwt dit papier bijna als een stof. ‘Dat ik er op kon naaien heb ik bij toeval ontdekt door de borduurnaaimachine, die ik van mijn schoonmoeder kreeg, uit te proberen. Ik had een stuk van dat papier op tafel liggen en probeerde enkele borduursteken uit. Spelenderwijs ontstond op die naaimachine de serie 'Verbeelde Herinneringen': tien genaaide wandobjecten met herinneringen aan de wandelingen in de natuur met mijn vader.' Toen die borduurnaaimachine het begaf, stapte ze weer over op de oude Pfaff van haar moeder die een open borduurvoetje bleek te hebben.
Lenneke Overmaat, "Zeilimpressies", 2019.
Daarmee leerde ze uit de vrije hand op handgeschept papier te tekenen en te schrijven en maakte ze de series: “Levensdraden” waarin ze troost zocht na het overlijden van haar broer en “Zeilimpressies” een verslag van de zeiltocht samen met haar man door de Schotse Hebriden.
‘In het werk “Woorden van Troost”, vertelt Lenneke, ‘heb ik op gescheurde en geverfde stroken handgeschept papier geschreven herinneringen van zes vriendinnen aan een gemeenschappelijke, overleden, vriendin gevlochten door een grof juten doek. Dat doek hangt nu beurtelings bij een van ons thuis.
> Naar de website van Lenneke Overmaat
Meer
Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen