Sally Blake maakt van koperdraad zaaddozen, zeedieren en andere organische vormen

Ze is vooral geïnteresseerd in cycli van dood, vernieuwing en regeneratie en het vinden van de punten waar transformaties kunnen plaatsvinden. Haar eerdere carrière als kinderverpleegkundige en verloskundige verdiepte haar begrip van de cycli van geboorte en dood. De Australische kunstenaar Sally Blake (1966) visualiseert de verbanden tussen de menselijke en natuurlijke wereld. Ze werkt met textiel, tekent en beeldhouwt. 

Tekst: Dorothé Swinkels

In haar praktijk verkent Sally de relatie tussen haar eigen binnenwereld - een wereld van beelden, gevoelens, gedachten, intuïties, dromen en herinneringen - en de buitenwereld van de natuur. Ze heeft een diep verdrietig gevoel bij de ontkoppeling van menselijk begrip en zorg voor de natuurlijke wereld, die resulteert in de huidige milieucrises en onderzoekt de rol die kunst kan spelen bij het onderzoeken en onder de aandacht brengen van belangrijke milieuvraagstukken.

‘Ik hoop dat mijn kijkers meer gaan nadenken over de wonderen van de natuur en wat we in gevaar brengen als we die beschadigen’

Technieken en interesses

Sommige van de gebruikte technieken, zoals (getouw)weven, heeft Sally tijdens haar studie geleerd. Daar ook wees een medestudent haar op plantaardige kleurstoffen en Sally deed vervolgens veel kleurstofonderzoeken, in het bijzonder met eucalyptus. In haar praktijk is zij altijd geïnteresseerd geweest in de potentiële ruimte tussen de natuurlijke wereld en de mens en de plaats van de mens in de natuur, ‘daarom zijn plantaardige kleurstoffen van belang, ze worden geproduceerd door een combinatie van menselijke activiteit en plantaardig materiaal’. 

Zo begon het

Daarnaast weeft/vlecht Sally met dun koperdraad, een uiterst flexibel materiaal. Ze begon ermee nadat ze eens een kleine, uit skeletten bestaande, zaaddoos had gekregen. ‘Het symboliseerde verlies, het was kwetsbaar en ook veerkrachtig, het hield voorzichtig zijn zaad vast.’ Dit zaaddoosje was Sally’s eerste inspiratie. Nieuwe inspiratie vindt ze in andere zaaddozen en voorwerpen uit de natuur. Ik probeer deze vormen niet na te maken, maar de essentie ervan te vangen. ‘Voor mij komen de ideeën altijd eerst, vervolgens zoek ik de juiste materialen en technieken om te creëren wat ik me voorstel.’

Hoop

Onder andere met haar draadsculpturen probeert de kunstenaar het gevoel van kwetsbaarheid en veerkracht inherent aan het natuurlijke leven te vangen. De werken lijken delicaat, maar het draad is sterk. ‘Ik hoop dat mijn kijkers meer gaan nadenken over de wonderen van de natuur en wat we in gevaar brengen als we die beschadigen.’

Naar de website van Sally Blake.

 

Meer

De veelkleurige verticale kleurverlopen van Ulrike Martha Zimmerman
Ana María Hernando maakt de ongekende mogelijkheden van tule zichtbaar
De veelzijdigheid van werken in textiel te zien in Museum de Kantfabriek
Eva Fàbregas toverde een industriële hal om tot een surrealistisch landschap met amorfe sculpturen
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief