Tijdens het Textiel Plus Festival in Rosmalen werd het werk Verzameld van Wille Groenewolt (1965) als winnaar uitgekozen. De jury omschreef haar ruimtelijke sculptuur als een liefdevol, monumentaal werk, dat je even uit balans haalt.
Tekst: Sandra Mackus
‘Op wandelingen kan ik het niet laten om mooie steentjes op te rapen en mee te nemen. Ze belanden uiteindelijk op een bergje in de tuin, nadat ze een tijd in mijn jaszak hebben gezeten. Herinnering en geschiedenis die tastbaar is, dat gevoel blijft mij boeien.’
‘Juist de veelheid aan vormen vond ik spannend. Ik wist dat het er ‘meer’ moesten zijn. Waarin ze samengepakt moesten worden, daar heb ik een tijd over nagedacht.’
‘De stoffen waarmee ik gewerkt heb, gebruik ik veel vaker. Ik heb een grote verzameling maar merk steeds vaker dat ik die eigenlijk helemaal niet nodig heb. Minder is meer, het voelt dichter bij mij. De kleuren in mijn werk zijn ook de kleuren die in mijn andere werken te zien zijn. De steentjes zitten in een vorm van pitriet. Ik wilde een vorm maken om ze bij elkaar te houden, maar het moest niet te ‘netjes’ worden. Ik vond een verzameling pitriet dat lag te verstoffen.’
‘De herhaling van vormen vind ik mooi en is zeker iets waar ik mee doorga. Herhaling die niet per se steeds hetzelfde hoeft te zijn, maar de veelheid aan vormen maakt het voor mij spannender. En pitriet, daar heb ik van genoten, daarin zie ik nog een heleboel opties!’
‘Tjee, dat is een lastige vraag. Met wat ik maak, wil ik mijn gevoel van verwondering overbrengen, de schoonheid van rimpels en een litteken dat hard en tegelijk teder kan zijn. Ik wil iemand raken. Ik maak iets dat ik voel en ik hoop dat de ander dat ook kan ervaren.’
> Naar de website van Wille Groenewolt.