Haken en breien, een feministisch statement van Louise Pappageorge

De Amerikaanse Louise Pappageorge (1954) werd al vroeg blootgesteld aan allerlei soorten ‘huishoudelijke’ ambachten: naaien, haken, breien, borduren en macramé. Hoewel haar kunstwerken weinig te maken hebben met het nut van deze ambachten, bleef de interesse met alle gevoeligheden en hun implicaties voor het feminisme en het vrouwenwerk. ‘Ik kies ervoor om te werken met ambachtelijke materialen en technieken, vezels en keramiek.’

Tekst: Elganan Jelsma

In haar kunst onderzoekt Pappageorge het domein van het feminisme. Vrouwelijke kunstenaars, die gebruik maken van een handwerktechniek, worden snel in een creatieve hobby hoek geplaatst. Zij gaat die confrontatie graag aan en zoekt daarmee de grenzen op. Met een artistieke verkenning wil zij de vooropgezette grenzen ontmantelen en de traditionele scheidslijn tussen ambacht en beeldende kunst uitdagen. ‘In een samenleving waar dit onderscheid beladen is met gendervooroordelen, zijn deze inspanningen vaak geassocieerd met vrouwenwerk, afgedaan als louter functioneel of decoratief.’

 ‘De feniks uit de vlam, de metafoor van transformatie en wedergeboorte, vernieuwing en onsterfelijkheid.’

Fragiele Kantstructuren
Louise behandelt de gebreide en gehaakte sculpturale kunstwerken met bladmetaal. Daardoor wordt de associatie met etherische en fragiele kantstructuren weggenomen. In Scarab is hennepdraad verbrandt, een vernietiging van het oude en daarmee het nieuwe binnenlaten. Draad is de levensdraad die verbindt. Het goud heeft betrekking op de kostbaarheid van het leven en van het object zelf. Ook heeft zij werken in brons gegoten. ‘Het zijn fragiele, in de tijd bevroren, draadvormige structuren van metaal. De feniks uit de vlam, de metafoor van transformatie en wedergeboorte, vernieuwing en onsterfelijkheid.’

 

Natuurverschijnselen
De sculpturale kunstwerken van Louise bevatten gevonden en nieuw gehaakte en gebreide draden, die voorzien worden van bladmetaal en daarna worden gepatineerd. De titels van haar werken verwijzen vaak naar natuurverschijnselen, zoals Sea Foam, Blaze en Pull of the Moon. Haar favoriete werk is Blaze, een kunstwerk voor de openbare ruimte in New York. ‘Het is fantastisch om een kunstwerk in de openbare ruimte te mogen plaatsen. Het is het grootste stuk dat ik gemaakt heb.’ Het is een complex geheel van een soepele sculptuur, bewerkt met kleurstoffen onder een laag van glitter en bladgoud. 

Vrouwelijke kunstenaars
‘Mijn vezelsculpturen richten zich zowel op onze relatie tot draad, als op de rol van werk in de cultuur en de kunstwereld – hoe historisch gezien de waarde van het werk van een kunstenaar wordt bepaald door geslacht, ras en klasse.’ Louise laat zich graag inspireren door andere kunstenaars zoals Magdalena Abakanowicz (1930-2017) vanwege de omvang van haar werk en de verschillende media waarin ze heeft gewerkt. Maar ook de Colombiaanse Olga de Amaral (1932) en bijvoorbeeld de Zweedse Britta Marakatt-Labba (1951). ‘Zoveel kunstenaars, zoveel inspiratie.’

https://louisepappageorge.com/home.html

 

 

Meer

Together in Diversity’ bij High Five Art Galerie
Jessie Georges creëert een glimp van een nieuwe wereld, opgehangen aan 2 knopspelden
Textiel en Porselein: Konno’s studie van tegenstellingen
SOFT! De helende kracht van textiel bij Gallery Rademakers
0 items | € 0

Blijf op de hoogte van het laatste nieuws en schrijf je in!

Nieuwsbrief