Grigoria Vryttia houdt van monsters en insecten

De Griekse Grigoria Vryttia (1983) is opgeleid als beeldhouwer, maar beschouwt zichzelf vooral als driedimensionaal kunstenaar. Ze creëert collages, soms met papier, meestal met gerecyclede stoffen. Haar werk kenmerkt zich door een explosief gebruik van kleur en een focus op tegenstellingen. Ze is geïntrigeerd door maskers, monsters en insecten.

Tekst: Dorothé Swinkels

Tijdens haar studie werd haar gevraagd een primair materiaal te kiezen voor een serie werken. De keuze voor stoffen kwam als vanzelf en was ongebruikelijk in haar omgeving. Echter, voor Grigoria niet; als kind zag ze dat er om haar heen werd genaaid, gebreid, geborduurd en gehaakt. Het bleek in haar genen te zitten.

Grigoria Vryttia, 'Een rups en een babymot', (2020).

"Als kind heb ik urenlang mieren geobserveerd"

Materialiteit

Wat betreft haar keuze realiseert zij zich het belang van texturen en materialiteit, zeker naarmate ons leven meer en meer om computers draait. En, vertelt ze: "Het duurt uren of dagen om een werk te voltooien, het vereist geduld, het eraan werken voelt als meditatie."

Improvisatie

Ze heeft een organische continuïteit in haar werk, improvisatie speelt een grote rol. Grigoria: "Tijdens het werken verander ik vaak van gedachten. Er zijn momenten dat ik me voel als een kind dat een nieuw stuk speelgoed in een etalage ziet."

Grigoria Vryttia, 'Mierenleven', (detail).

Bestel boeken, materialen en magazines!

Naar webshop

Insecten

"Dan denk ik: ik moet een object in die richting maken. Ik weet niet zeker of het mijn waardering is voor Louise Bourgeois en haar spinnen of een kinderlijke liefde voor insecten (als kind heb ik urenlang mieren geobserveerd, gevoed en bewonderd) maar ik voel me steeds meer gedwongen om insecten te maken. Ik heb beelden van verlaten stedelijke landschappen, waar gigantische insecten genieten van ons eten, onze kleding en onze kunst." Ze begon kleine mieren te maken, daarna grote en vervolgens kwam het idee voor het “mierenkostuum". De poten en de buik van de mier zijn afneembaar.

Grigoria Vryttia, 'De jas'.

De Jas

Het idee voor “De jas” komt van Zuidoost-Europese traditionele kleding en heidense vieringen bij het begin van de lente, vandaar het konijnenmasker. "De stoffen waarvan ik die maakte, had ik eerder verzameld. Op een voor mij beroerde dag begon ik eraan, ik wilde er iets heel eigenaardigs van maken. Terwijl ik de jas aan het maken was, dacht ik dat hij me altijd zou herinneren aan een heel slechte of een heel goede dag. Het bleek een goede dag te zijn geworden, dus nu is de jas doordrenkt met dat fijne gevoel."

> Naar het werk van Grigoria Vryttia

Hoofdbeeld: Grigoria Vryttia, 'Mierenleven'.