Eervolle vermelding voor “Tot de draad” van Linda Lammerts

Linda Lammerts heeft voor haar werk Tot de draad ten behoeve van de Textiel Plus Arts & Crafts Wedstrijd 2018 een eervolle vermelding ontvangen. “Toen ik de wedstrijdopdracht las, wist ik onmiddellijk wat ik wilde maken”, vertelt Linda. “Het zat al heel lang in mijn hoofd dat ik mijn oude, vertrouwde en versleten toilettas zou gaan oplappen. Alleen moest ik het nog even oppakken. Nu deed zich een heel mooie gelegenheid voor, een extra stok achter de deur.”

Tekst: Dorothé Swinkels

In 1979 begon Linda met de kappersopleiding. Voor deze gelegenheid maakte haar moeder van Linda’s favoriete Laura Ashley-stof een toilettas. “Door het veelvuldige gebruik is hij nu tot op de draad versleten”, vertelt Linda. “Ik heb hem nieuw leven gegeven door met een rode draad alles weer aan elkaar te borduren. Zo hebben mijn moeder en ik met onze gedeelde passie iets dierbaars samengebracht.”

Sashiko

Voor het ingezonden werk gebruikte Linda sashiko, een traditionele Japanse decoratieve reparatietechniek die tegenwoordig ook gebruikt wordt om te versieren. Er wordt gewerkt met rijgsteekjes, vaak in een contrasterende kleur en in zeer eenvoudige patronen. Linda: “Ik raakte op een gegeven moment geïnspireerd door het borduurwerk van de Japanse kunstenaar Junko Oki die deze techniek gebruikt. Haar manier van borduren raakt mij; ze borduurt op een vrije manier rijgsteekjes. Met deze techniek werken ervaar ik als mindful. Het brengt me veel plezier, rust en energie.”

Knopen op washanden

Al rond haar derde heeft Linda naald en draad ter hand genomen. “Ik zat boven op de tafel, mijn moeder achter de naaimachine, met een stopnaald en dik garen knopen op washandjes te naaien. Mijn moeder vond het leuk dat ik haar passie deelde en leerde me veel. Nog steeds heb ik altijd wel iets van textiel omhanden.”

"Met de sashiko-techniek werken ervaar ik als mindful."

Op tijd stoppen

Linda maakt vooral klein werk, met af en toe een uitstapje naar groter en driedimensionaal werk, zoals Tot de draad. Ongeveer vijftien jaar geleden begon ze te experimenteren met vilt waarop ze borduurt. Zo maakte ze series geborduurde labeltjes van vilt en textielportretjes. “Bij wat ik maak, volg ik mijn gevoel. Ik vraag me af: Waar begin ik? Wat wil ik eraan toevoegen? En: waar eindig ik? Op tijd stoppen is een kunst. Ik vind het leuk om verschillende technieken uit te proberen en met elkaar te combineren. Het is zo leuk om in te spelen op de verschillende kleurschakeringen of meegevilte draadjes op mijn lapje.”